İnsanlar hayatı hatırladıkları yerden itibaren yaşadıkları müddet boyunca daima olarak müşahedeler yapar, ve bu müşahedelere dayalı birtakım sonuçlar çıkarırlar. Çıkarılan sonuçlar kimi vakit kişinin hayatında faydalı kazanımlar elde etmesine yardımcı olurken, kimi vakit de istenmedik sonuçlar ortaya çıkarabilir. Bu durum büsbütün yetişkin olduktan daha sonraki süreçte kişinin özyeterlilikleri ve bağımsız karakter özelliklerini baskın hale getirmesine bakılırsa değişiklik gösterebilir. Kelam gelimi, birey yetişkin olduğu süreçte münasebeti içerisindeki davranışlarını geçmişten getirdiği ve rol model aldığı ebeveyni üzerinden yaşamaya devam edebilir. Lakin bu devamlılık rol model alınmış olan ebeveynin olumsuz özelliklerini de motamot koruma eder ve davranışlar üzerinde tesirli olursa, bugün omurundaki beşerle her şey pek de yolunda gitmeyebilir. Aslında şimdi tüm beşerler bu yahut şöyle birtakım rol modellere sahiptirler. Burada istenmedik durum yetişkin olan kişinin hakikat ve yanlış durumları ayırt edebilmesi, ve kendi kişiliğini inşa edebilmesidir. olağan olarak bu durum yalnızca kişinin kendi kendine başarabileceği bir olgu da değildir. Çocukluktan ergenliğe kadar şahsa eşlik eden ve aile kavramı ortasında yer alabilecek bireylerin kimi kavram karışıklıklarına sebep olabilecek yaklaşımlardan uzak durması da elzemdir. Örneğin: Çocuklara hitap tekniklerinde ebeveyn rolünü aşan birtakım hitap tekniklerinden uzak durmak gerekebilir. Çocuğa ”aşkım, yaşamım” vb. hitaplarda bulunmak öğrenilmesi gereken aile ve duygusal münasebet farklılıkları açısından yetişkinlik vakit içinderında bile kavram karışıklıklarına yol açabilir. Kıymetli olan her durum ortasında gerçek ve yanlışları öğretmek ve öğrenmek olmalıdır. Kişi hakikat ve yanlış kavramlarını öğrendiği ve de bağımsız karakteristik gelişmenini tamamladığı takdirde aslına bakarsanız seçimlerini kendi bakış açısına bakılırsa düzenleyebilecektir.
Okumaya devam et...
Okumaya devam et...