Dickey Betts ve grubu Great Southern, 1978'de Almanya'da milyonlarca kişilik bir izleyici kitlesi tarafından keşfedildiğinde, arkasında zaten en az iki kariyer vardı. Great Southern, kurucu üyesi olduğu Allman Brothers Band ile sık sık yaşanan anlaşmazlıkları geride bırakırken aynı zamanda sound'larını iyileştirme girişimiydi.
Efsanevi “Rockpalast” geceleriyle Westdeutscher Rundfunk (WDR), kısa sürede post-rock dönemi için bir tür prova sahnesine dönüşen canlı bir format yarattı. Burada İrlandalı rock gitaristi Rory Gallagher muhtemelen en etkili performansını sergiledi ve Johnny Winter ile birlikte beyaz blues'a saygı duruşunda bulunuldu. “Rockpalast” aynı zamanda rock döneminden sonra gelen stil patlamasına da geçişin işaretiydi. Reggae, punk ve Afro-beat'in etkileri birçok farklı şekilde duyulabiliyordu. Bu açıdan bakıldığında, Dickey Betts'in 1978'de Essen'deki Gruga Hall'da sahneye çıkışı, çoğunlukla gerici ve gerici olmakla suçlanan Güney Amerika'ya kendine güvenen bir tepki olarak gelişen Southern rock'a bir yan göndermeydi.
Günaydın Berlin
Bülten
Kayıt olduğunuz için teşekkürler.
E-postayla bir onay alacaksınız.
Tanımlayıcı işaret: Çift kurşun gitar
1943 yılında Palm Beach, Florida'da doğan Dickey Betts, country ve bluegrass müziğinden yoğun bir şekilde etkilendikten sonra 16 yaşında evinden ayrılarak çeşitli gruplara katıldı. 1960'ların sonunda doğru silah arkadaşlarını bulmuş görünüyordu. Georgia'da Berry Oakley, Butch Trucks ve Jaimoe Johanson ile Allman Brothers Band'ı kuran Duane ve Gregg Allman kardeşlere katıldı. Kendilerine özgü melodi odaklı sese, alışılagelmiş lead ve ritim gitar etkileşimini Duane Allman ve Dickey Betts'in lead gitarlarının paralel kullanımıyla değiştirmeyi seçerek ulaştılar.
Birkaç stüdyo albümüne rağmen, Allman Brothers öncelikle beğenilen bir canlı gruptu; Betts ve Duane Allman, ince ayarlanmış armoniler sunarken bile sıklıkla gitarlarıyla birbirleriyle düello yapıyor gibi görünüyorlardı. Bu, özellikle 1973 tarihli “Brothers and Sisters” albümünde yer alan ve Dickey Betts'in küçük kızına ithaf ettiği enstrümantal parça “Jessica”da açıkça görülmektedir.
Betts ayrıca grubun en büyük hiti haline gelen ve Neil Young'ın “Southern Man”de geçmiş bir dönemin kalıntısı olarak tanımladığı Güney'in açık sözlü, bağımsız adamını ilahilerle karakterize eden akılda kalıcı “Ramblin' Man”ı da yazdı. “Güneydeki değişim en sonunda gelecek”.
Uzun süreli şöhret
“Brothers and Sisters” yayınlandığında, bu arada Eric Clapton'ın grubu Derek ve The Dominos'la çalan Duane Allman çoktan ölmüştü; 1971'de bir motosiklet kazasında öldü; Bir yıl sonra Berry Oakley de neredeyse aynı noktada aynı kaderle karşılaştı. Allman Kardeşler, Dickey Betts'in Duane Allman'ın çalma tarzını, özellikle de slayt gitardaki tellerin kendine özgü çekişini benimsemesinden sonra meydan okurcasına devam etti.
Her zaman tartışmalara yol açan grup nihayet 1976'da dağıldı ve böylece en başarılı kayıtlarından biri olan canlı çift albümleri “Wipe The Window, Check The Oil, Dollar Gas” ancak grubun dağılmasından sonra piyasaya sürüldü. Sonraki solo kariyerleri fanatik hayranlar tarafından tercih edilirken, Allman Brothers'ın albümleri kalıcı bir şöhrete sahipti. Allman'lar all-star olmuştu. Birkaç yeniden başlatma oldu, ancak Dickey Betts ile son kopuş 2000 yılında gerçekleşti.
Yaklaşık beş yıldır Allman Betts Band efsanevi atalarının izinden gidiyor ve bu durumda bu tam anlamıyla anlaşılmalıdır. Devon Allman (2017'de ölen Gregg Allman'ın oğlu), Duane Oakley (Berry Oakley'nin oğlu) ve Duane Betts (Dickey Betts'in oğlu) güney rock mirasını kendi tarzlarında sürdürüyorlar. Oakley ve Betts Junior'ın ilk isimleri, eski Allman Brothers Band'in içten empatisini büyük ölçüde ortaya koyuyor. Bob Dylan'ın uzun şiiri “Murder Most Faul”da tesadüfen özel olarak anılan Dickey Betts, 80 yaşında Osprey, Florida'da kanser sonucu hayatını kaybetti.
Efsanevi “Rockpalast” geceleriyle Westdeutscher Rundfunk (WDR), kısa sürede post-rock dönemi için bir tür prova sahnesine dönüşen canlı bir format yarattı. Burada İrlandalı rock gitaristi Rory Gallagher muhtemelen en etkili performansını sergiledi ve Johnny Winter ile birlikte beyaz blues'a saygı duruşunda bulunuldu. “Rockpalast” aynı zamanda rock döneminden sonra gelen stil patlamasına da geçişin işaretiydi. Reggae, punk ve Afro-beat'in etkileri birçok farklı şekilde duyulabiliyordu. Bu açıdan bakıldığında, Dickey Betts'in 1978'de Essen'deki Gruga Hall'da sahneye çıkışı, çoğunlukla gerici ve gerici olmakla suçlanan Güney Amerika'ya kendine güvenen bir tepki olarak gelişen Southern rock'a bir yan göndermeydi.
Günaydın Berlin
Bülten
Kayıt olduğunuz için teşekkürler.
E-postayla bir onay alacaksınız.
Tanımlayıcı işaret: Çift kurşun gitar
1943 yılında Palm Beach, Florida'da doğan Dickey Betts, country ve bluegrass müziğinden yoğun bir şekilde etkilendikten sonra 16 yaşında evinden ayrılarak çeşitli gruplara katıldı. 1960'ların sonunda doğru silah arkadaşlarını bulmuş görünüyordu. Georgia'da Berry Oakley, Butch Trucks ve Jaimoe Johanson ile Allman Brothers Band'ı kuran Duane ve Gregg Allman kardeşlere katıldı. Kendilerine özgü melodi odaklı sese, alışılagelmiş lead ve ritim gitar etkileşimini Duane Allman ve Dickey Betts'in lead gitarlarının paralel kullanımıyla değiştirmeyi seçerek ulaştılar.
Birkaç stüdyo albümüne rağmen, Allman Brothers öncelikle beğenilen bir canlı gruptu; Betts ve Duane Allman, ince ayarlanmış armoniler sunarken bile sıklıkla gitarlarıyla birbirleriyle düello yapıyor gibi görünüyorlardı. Bu, özellikle 1973 tarihli “Brothers and Sisters” albümünde yer alan ve Dickey Betts'in küçük kızına ithaf ettiği enstrümantal parça “Jessica”da açıkça görülmektedir.
Betts ayrıca grubun en büyük hiti haline gelen ve Neil Young'ın “Southern Man”de geçmiş bir dönemin kalıntısı olarak tanımladığı Güney'in açık sözlü, bağımsız adamını ilahilerle karakterize eden akılda kalıcı “Ramblin' Man”ı da yazdı. “Güneydeki değişim en sonunda gelecek”.
Uzun süreli şöhret
“Brothers and Sisters” yayınlandığında, bu arada Eric Clapton'ın grubu Derek ve The Dominos'la çalan Duane Allman çoktan ölmüştü; 1971'de bir motosiklet kazasında öldü; Bir yıl sonra Berry Oakley de neredeyse aynı noktada aynı kaderle karşılaştı. Allman Kardeşler, Dickey Betts'in Duane Allman'ın çalma tarzını, özellikle de slayt gitardaki tellerin kendine özgü çekişini benimsemesinden sonra meydan okurcasına devam etti.
Her zaman tartışmalara yol açan grup nihayet 1976'da dağıldı ve böylece en başarılı kayıtlarından biri olan canlı çift albümleri “Wipe The Window, Check The Oil, Dollar Gas” ancak grubun dağılmasından sonra piyasaya sürüldü. Sonraki solo kariyerleri fanatik hayranlar tarafından tercih edilirken, Allman Brothers'ın albümleri kalıcı bir şöhrete sahipti. Allman'lar all-star olmuştu. Birkaç yeniden başlatma oldu, ancak Dickey Betts ile son kopuş 2000 yılında gerçekleşti.
Yaklaşık beş yıldır Allman Betts Band efsanevi atalarının izinden gidiyor ve bu durumda bu tam anlamıyla anlaşılmalıdır. Devon Allman (2017'de ölen Gregg Allman'ın oğlu), Duane Oakley (Berry Oakley'nin oğlu) ve Duane Betts (Dickey Betts'in oğlu) güney rock mirasını kendi tarzlarında sürdürüyorlar. Oakley ve Betts Junior'ın ilk isimleri, eski Allman Brothers Band'in içten empatisini büyük ölçüde ortaya koyuyor. Bob Dylan'ın uzun şiiri “Murder Most Faul”da tesadüfen özel olarak anılan Dickey Betts, 80 yaşında Osprey, Florida'da kanser sonucu hayatını kaybetti.