Beykozlu
New member
Şırnak’ta üzerine kaya düşmesi kararı sol bacağını kaybeden Kemal Güleş, “yapamam” dediği ve zorla başladığı futbolda ulusal ekip formasıyla Ampute Futbol Dünya Kupası’nı kaldırmak istiyor.
Şırnak’ta 2011’de yol çalışması yapılan bölgeden geçtiği sırada geçirdiği kaza daha sonrası engelli kalan ve protez bacak yaptırmak için gittiği Ankara’da ampute futbolu öğrenen 23 yaşındaki Güleş, Ampute Ulusal Futbol Ekibi Teknik Yöneticisi Osman Çakmak ve gazilerin tavsiyesiyle ampute futbolla tanıştı.
Birinci başlarda spor yapamama hissiyle hareket ederek futbol oynamaya yanaşmayan Güleş, ondan sonrasında kendisi üzere engelli bireylerin futbol oynadığını görür görmez “ben de yapabilirim” fikriyle sonucunı değiştirdi ve futbola başladı.
Tek bacağıyla zorlukların üstesinden gelip alışma periyodunu atlatan ve 2016’da ulusal kadro takımına giren Güleş, ay-yıldızlı formayla futbol oynamanın memnunluğunu yaşıyor.
Kemal Güleş, AA muhabirine, 11 yaşında geçirdiği kaza kararı sol bacağını kaybettiğini, Diyarbakır ve Ankara’da tedavi sürecinin başladığını söylemiş oldu.
Kazada yaralandıktan daha sonra ağır bir kan kaybı yaşadığını tabir eden Güleş, “Beni helikopterle Diyarbakır’a götürdüler ve bir süre daha sonra kesmek zorunda kaldılar zira kemik ve et hayli ezilmişti. daha sonra protez yaptırmak için Ankara’ya gönderdiler. ‘Onu takarsan eski haline devam edebilirsin’ dediler. 3-4 ay protez yaptırmak için Ankara’da kaldığım müddette Türk Silahlı Kuvvetleri Rehabilitasyon Merkezi Ampute Futbol Kadrosu varmış lakin ben ampute futbolun ne olduğunu bilmiyordum.” diye konuştu.
Bu süreçte insanların futbol tavsiyesini umursamadığını lisana getiren Güleş, şu biçimde devam etti:
“Yanaşmadım zira ayağıma bakıyorum, ben futbolu hangi ayağımla oynayacağım. hem de başka bacağım da kırılmıştı. ‘Gel izle’ dediler ancak psikolojim bozulur diye muhatap bile olmadım. İki sene daha sonra bir daha Ankara’ya geldim ve beni zorla alana götürdüler. Bacağımda zahmet olduğu için değnek kullanamıyordum ancak beni alana soktular ve iki değnek verip ‘bir iki yürü’ dediler. Ayakta duramıyordum, her adım attığımda düşüyordum. daha sonra bir başladım, ‘Bu işi yapabilirim, daha gencim.’ dedim. Genç gazilere bakıyorum, ‘Bunlar yapabiliyorsa ben daha uygununu yapabilirim.’ dedim. 2015’te başladım, artık yıl 2022 yani 7-8 sene olmuş.”
Güleş, Şırnak’tan Ankara’ya taşındığını anlatarak, Birinci olarak çıktığı maçlarda yeteri kadar müddet alamadığını ve daima kendini geliştirdiğini söylemiş oldu.
Teknik yönetici Çakmak’ın kendisiyle özel ilgilendiğini lisana getiren Güleş, şu biçimde konuştu:
“Ampute futbol için Ankara’da sabah okula gidiyor akşam idman yapıyordum. Osman hocam beni alıp ferdi idman yapıyordu. ‘En düzgün topçu sen olacaksın, senden oburu olmayacak’ derken en üst düzeye kadar geldim zira amacım ulusal kadroydu. 2015’te ulusal kadroya çağrıldım ancak yetersiz olduğum için geri gönderdiler. 2016’da eksiklerimi tamamladım ve o gün bugündür ulusal kadrodayım. Çok şükür 2017’deki Ampute Futbol Şampiyonası’ndaki takımda da vardım.”
“Kupa Türkiye’ye geldiyse Türkiye’de kalacak”
Güleş, insanların kendisine olan sevgisinden hayli mutlu olduğunu anlatarak, kelamlarını şöyleki tamamladı:
“Milletimizin büyük bir kısmının benim üzere ampute futboldan haberi yoktu lakin 2017’de şampiyon olduktan daha sonra fazlaca yayıldık. daha sonraki şampiyonalarda da düzgünce tanınmaya başladık. Artık millet görür görmez sokakta selam veriyor ‘Allah razı olsun.’ diyorlar. Dünya Kupası Türkiye’de olacak, o kupa Türkiye’de kalsın. Ampute futbol ile epey güzel yerlere geldik. Devletimiz sağ olsun bize fazlaca sahip çıktı, yalnız bırakmadı. Şu an tek fikrimiz Dünya Kupası. Hocamıza yemin ettik, kupa Türkiye’ye geldiyse Türkiye’de kalacak.”
Şırnak’ta 2011’de yol çalışması yapılan bölgeden geçtiği sırada geçirdiği kaza daha sonrası engelli kalan ve protez bacak yaptırmak için gittiği Ankara’da ampute futbolu öğrenen 23 yaşındaki Güleş, Ampute Ulusal Futbol Ekibi Teknik Yöneticisi Osman Çakmak ve gazilerin tavsiyesiyle ampute futbolla tanıştı.
Birinci başlarda spor yapamama hissiyle hareket ederek futbol oynamaya yanaşmayan Güleş, ondan sonrasında kendisi üzere engelli bireylerin futbol oynadığını görür görmez “ben de yapabilirim” fikriyle sonucunı değiştirdi ve futbola başladı.
Tek bacağıyla zorlukların üstesinden gelip alışma periyodunu atlatan ve 2016’da ulusal kadro takımına giren Güleş, ay-yıldızlı formayla futbol oynamanın memnunluğunu yaşıyor.
Kemal Güleş, AA muhabirine, 11 yaşında geçirdiği kaza kararı sol bacağını kaybettiğini, Diyarbakır ve Ankara’da tedavi sürecinin başladığını söylemiş oldu.
Kazada yaralandıktan daha sonra ağır bir kan kaybı yaşadığını tabir eden Güleş, “Beni helikopterle Diyarbakır’a götürdüler ve bir süre daha sonra kesmek zorunda kaldılar zira kemik ve et hayli ezilmişti. daha sonra protez yaptırmak için Ankara’ya gönderdiler. ‘Onu takarsan eski haline devam edebilirsin’ dediler. 3-4 ay protez yaptırmak için Ankara’da kaldığım müddette Türk Silahlı Kuvvetleri Rehabilitasyon Merkezi Ampute Futbol Kadrosu varmış lakin ben ampute futbolun ne olduğunu bilmiyordum.” diye konuştu.
Bu süreçte insanların futbol tavsiyesini umursamadığını lisana getiren Güleş, şu biçimde devam etti:
“Yanaşmadım zira ayağıma bakıyorum, ben futbolu hangi ayağımla oynayacağım. hem de başka bacağım da kırılmıştı. ‘Gel izle’ dediler ancak psikolojim bozulur diye muhatap bile olmadım. İki sene daha sonra bir daha Ankara’ya geldim ve beni zorla alana götürdüler. Bacağımda zahmet olduğu için değnek kullanamıyordum ancak beni alana soktular ve iki değnek verip ‘bir iki yürü’ dediler. Ayakta duramıyordum, her adım attığımda düşüyordum. daha sonra bir başladım, ‘Bu işi yapabilirim, daha gencim.’ dedim. Genç gazilere bakıyorum, ‘Bunlar yapabiliyorsa ben daha uygununu yapabilirim.’ dedim. 2015’te başladım, artık yıl 2022 yani 7-8 sene olmuş.”
Güleş, Şırnak’tan Ankara’ya taşındığını anlatarak, Birinci olarak çıktığı maçlarda yeteri kadar müddet alamadığını ve daima kendini geliştirdiğini söylemiş oldu.
Teknik yönetici Çakmak’ın kendisiyle özel ilgilendiğini lisana getiren Güleş, şu biçimde konuştu:
“Ampute futbol için Ankara’da sabah okula gidiyor akşam idman yapıyordum. Osman hocam beni alıp ferdi idman yapıyordu. ‘En düzgün topçu sen olacaksın, senden oburu olmayacak’ derken en üst düzeye kadar geldim zira amacım ulusal kadroydu. 2015’te ulusal kadroya çağrıldım ancak yetersiz olduğum için geri gönderdiler. 2016’da eksiklerimi tamamladım ve o gün bugündür ulusal kadrodayım. Çok şükür 2017’deki Ampute Futbol Şampiyonası’ndaki takımda da vardım.”
“Kupa Türkiye’ye geldiyse Türkiye’de kalacak”
Güleş, insanların kendisine olan sevgisinden hayli mutlu olduğunu anlatarak, kelamlarını şöyleki tamamladı:
“Milletimizin büyük bir kısmının benim üzere ampute futboldan haberi yoktu lakin 2017’de şampiyon olduktan daha sonra fazlaca yayıldık. daha sonraki şampiyonalarda da düzgünce tanınmaya başladık. Artık millet görür görmez sokakta selam veriyor ‘Allah razı olsun.’ diyorlar. Dünya Kupası Türkiye’de olacak, o kupa Türkiye’de kalsın. Ampute futbol ile epey güzel yerlere geldik. Devletimiz sağ olsun bize fazlaca sahip çıktı, yalnız bırakmadı. Şu an tek fikrimiz Dünya Kupası. Hocamıza yemin ettik, kupa Türkiye’ye geldiyse Türkiye’de kalacak.”