Salı akşamı Columbiahalle’nin bahçesine yoğun, aromatik bir sıcak şarap kokusu yayılıyor. Küçük köknar ağaçları peri ışıklarıyla süsleniyor ve ahşap kulübelerde Noel tasarımlı zencefilli kalpler, (vegan) sosisler ve bornozlar satılıyor. Ayrıca Jägermeister ile sıcak şarap ve sıcak kış elmaları da mevcuttur. İkincisi muhtemelen bitkisel liköre olan tutkusunu hiçbir zaman gizlemeyen (“Çok tatlı, ben ona ciğer ezmesi diyorum”) ve sizi bu kış harikalar diyarına davet eden adamın en sevdiği Noel ikramıdır: Sido. Doğu Berlinli eski agresif rapçi, Noel gösterilerini 2018’den bu yana Columbiahalle’de düzenliyor; hayranlarına kurabiye pişirmenin ve Noel pazarını ziyaret etmenin yanı sıra, günlük koşuşturmadan kaçıp şenlikli, düşünceli bir ruh haline girmeleri için başka bir fırsat sunuyor. Buna rağmen: Sido o kadar da düşünceli değil.
Noel’de ne yapıyorsun? İçmek!
Ancak içeride Sido ilk başta sahnede bile değil. Bunun yerine – önceki yıllarda olduğu gibi – su aygırı kostümü giyen bir adam, muhtemelen sınırlı görüş nedeniyle, sahnedeki kırmızı bir perdenin önünde biraz beceriksizce dans ederek şarkıları çalıyor. Arada bir sürü düz şaka var. Ancak Noel Baba şapkası takan ve “Dikka” adıyla anılan su aygırı da seyirciyle etkileşime giriyor: “Noel’de ne yaparsın?” diye soruyor seyirciye. Güçlü, erkeksi bir sesle cevap veriyor: “İç!”.
Reklam | Okumaya devam etmek için kaydırın
Sonra perde iniyor. Arkasında sevgiyle tasarlanmış, Noel dekorasyonuna sahip bir oturma odası var. Bir köşede konser sırasında yoğun olarak kullanılan bir mini bar var ve duvarlarda Sido’nun resimleri asılı. Rapçi, belli bir “Islak, dass…?” havası veren birkaç büyük kırmızı kanepeden birinde pijamaları ve güneş gözlükleriyle dinleniyor. Daha sonra geleneksel olarak Sido’nun “Noel şarkısı” ile başlar. Ama hiç de başlığın ima ettiği kadar iyi değil. Bu konuda Sido sadece aşırı kokain tüketimiyle övünmekle kalmıyor, aynı zamanda Noel Baba’nın öldürülmesi çağrısında da bulunuyor: “Rahat olmak istiyorsan ormana git / Kırmızılı bir adam ara ve onu öldür.” Bunu yalnızca Knecht Ruprecht bilmiyor!
Sido için Noel sadece bir kez değil, yılda on kezdir. Sido bu yıl sizi sık sık Columbiahalle’deki bir Noel partisine davet ediyor. Ve tabii ki her akşam biletlerin biletleri tükendi. Bu Noel maratonunun başlangıcını simgeleyen Salı günkü konserde, birkaç şarkının ardından Sido, kaba pamuklu tulumlar ve çizgili gömlekler giymiş iki “Noel elfini” sahneye çıkarıyor ve gecenin geri kalanında coşkuyla sahnenin etrafında atlıyorlar. . İki kısa insan tarafından somutlaştırılmışlardır. Geçen yıl “Pamuk Prenses”in yeniden çevriminde cücelerin canlandırılmasına ilişkin tartışma göz önüne alındığında, burada politik doğruluk tartışmasının açılabileceği hissi ortaya çıkıyor. Ama Noel değil mi? Sevgi ve uzlaşma festivali mi? Sıcak bir şarap içtikten sonra yolumuza devam ederiz, sonuçta aile masasında işler daha iyiye gitmez.
Noel ağacının önünde rap yapın: Columbiahalle’de SidoMarkus Waechter/Berliner Zeitung
Columbiahalle’deki konserinde Sido: “Ütüye ihtiyacı olan var mı?”
Şu anki albümü “Paul”, Kasım ayında Max-Schmeling-Halle’de verdiği iki konserin odak noktası olsa da Sido, Noel şovunda çoğunlukla eski şarkıları çalıyor: “Fuffis im Club”, dinleyicilerin şarkı sözlerine eşlik etmesine olanak tanıyor; “Gözler açık” birinin ya da diğerinin gözünü yaşartıyor ve “Kötü Rol Modeli” neredeyse hiç izin vermiyor. Arada Sido hoş, kavgacı cüce havası yayıyor: “Ütüye ihtiyacı olan var mı?” diye soruyor seyirciye.
Ancak Sido aynı zamanda gerçek hediyeleri de paketledi. Ancak bu yalnızca küçük bir vokal performansı karşılığında mümkündür. Akşamın başında Sido, “O Tannenbaum” performansı için şık bir “Berlin” tişörtü giymiş bir çocuğu sahneye çıkarır. Tüm salonun Noel klasiğini tüm coşkusuyla haykırdığı bir sonraki cesur performans için bir iPad ve – muhtemelen daha da önemlisi – hediye olarak paylaşılan bir selfie var.
Akşam boyunca seyircilerden buna benzer birkaç şarkı performansı daha var, ancak Sido yetişkinlere karşı pek nazik değil. “Sessiz Gece” sırasında bir hayranın müzikal performansından hiç etkilenmiyor. Başka birinin bunu doğru yapması gerekir. İzleyicilere soru: “Hanginiz gerçekten şarkı söyleyebiliyorsunuz?” ŞARKI SÖYLEMEK!”. Üçüncü denemede her şey rapçiyi memnun eder ve bir meleğin sesine sahip gururlu hayran, Sido ile Playstation 5 Noel karaokesi ile ödüllendirilir.
Ancak mesele sadece hayranların şarkı söylemesi değil; Sido’nun Salı akşamı Noel şovu da tamamen kusursuz değil. Konserin yaklaşık üçte birinden sonra rapçi teknik sorunlar nedeniyle yarıda kalmak zorunda kaldı. On dakikalık bir aradan sonra işler devam ediyor, ancak başlangıçta gerçekleştirilen tüm konuşulan vokalleri yutan gıcırtılı, aşırı güçlü bir basla. Neyse ki ses yavaş yavaş yeniden düzeliyor, böylece akşamın sonunda Columbiahalle’de güzel bir atmosfer oluşuyor.
Sido, açgözlü seyircilerin ağzına votka sıkıyor ve eski arkadaşı Harris’i birkaç şarkı için sahneye çıkarıyor. Bis, SDP’nin “Ne Corpse” ve “Arschficksong” özelliğiyle tam olarak düşünceli değil – ama ne olursa olsun, Columbiahalle’den ayrıldığınızda, sıcak şarap girişimci bir el tarafından satılıyor: “Sıcak ve lezzetli”. Elinizde o ve kulağınızda Sido varken, aslında tatil sezonunun huzur ve sessizliğine yarıya kadar hazırsınız: Noel ruhu, çok önemli!
Noel’de ne yapıyorsun? İçmek!
Ancak içeride Sido ilk başta sahnede bile değil. Bunun yerine – önceki yıllarda olduğu gibi – su aygırı kostümü giyen bir adam, muhtemelen sınırlı görüş nedeniyle, sahnedeki kırmızı bir perdenin önünde biraz beceriksizce dans ederek şarkıları çalıyor. Arada bir sürü düz şaka var. Ancak Noel Baba şapkası takan ve “Dikka” adıyla anılan su aygırı da seyirciyle etkileşime giriyor: “Noel’de ne yaparsın?” diye soruyor seyirciye. Güçlü, erkeksi bir sesle cevap veriyor: “İç!”.
Reklam | Okumaya devam etmek için kaydırın
Sonra perde iniyor. Arkasında sevgiyle tasarlanmış, Noel dekorasyonuna sahip bir oturma odası var. Bir köşede konser sırasında yoğun olarak kullanılan bir mini bar var ve duvarlarda Sido’nun resimleri asılı. Rapçi, belli bir “Islak, dass…?” havası veren birkaç büyük kırmızı kanepeden birinde pijamaları ve güneş gözlükleriyle dinleniyor. Daha sonra geleneksel olarak Sido’nun “Noel şarkısı” ile başlar. Ama hiç de başlığın ima ettiği kadar iyi değil. Bu konuda Sido sadece aşırı kokain tüketimiyle övünmekle kalmıyor, aynı zamanda Noel Baba’nın öldürülmesi çağrısında da bulunuyor: “Rahat olmak istiyorsan ormana git / Kırmızılı bir adam ara ve onu öldür.” Bunu yalnızca Knecht Ruprecht bilmiyor!
Sido için Noel sadece bir kez değil, yılda on kezdir. Sido bu yıl sizi sık sık Columbiahalle’deki bir Noel partisine davet ediyor. Ve tabii ki her akşam biletlerin biletleri tükendi. Bu Noel maratonunun başlangıcını simgeleyen Salı günkü konserde, birkaç şarkının ardından Sido, kaba pamuklu tulumlar ve çizgili gömlekler giymiş iki “Noel elfini” sahneye çıkarıyor ve gecenin geri kalanında coşkuyla sahnenin etrafında atlıyorlar. . İki kısa insan tarafından somutlaştırılmışlardır. Geçen yıl “Pamuk Prenses”in yeniden çevriminde cücelerin canlandırılmasına ilişkin tartışma göz önüne alındığında, burada politik doğruluk tartışmasının açılabileceği hissi ortaya çıkıyor. Ama Noel değil mi? Sevgi ve uzlaşma festivali mi? Sıcak bir şarap içtikten sonra yolumuza devam ederiz, sonuçta aile masasında işler daha iyiye gitmez.
Noel ağacının önünde rap yapın: Columbiahalle’de SidoMarkus Waechter/Berliner Zeitung
Columbiahalle’deki konserinde Sido: “Ütüye ihtiyacı olan var mı?”
Şu anki albümü “Paul”, Kasım ayında Max-Schmeling-Halle’de verdiği iki konserin odak noktası olsa da Sido, Noel şovunda çoğunlukla eski şarkıları çalıyor: “Fuffis im Club”, dinleyicilerin şarkı sözlerine eşlik etmesine olanak tanıyor; “Gözler açık” birinin ya da diğerinin gözünü yaşartıyor ve “Kötü Rol Modeli” neredeyse hiç izin vermiyor. Arada Sido hoş, kavgacı cüce havası yayıyor: “Ütüye ihtiyacı olan var mı?” diye soruyor seyirciye.
Ancak Sido aynı zamanda gerçek hediyeleri de paketledi. Ancak bu yalnızca küçük bir vokal performansı karşılığında mümkündür. Akşamın başında Sido, “O Tannenbaum” performansı için şık bir “Berlin” tişörtü giymiş bir çocuğu sahneye çıkarır. Tüm salonun Noel klasiğini tüm coşkusuyla haykırdığı bir sonraki cesur performans için bir iPad ve – muhtemelen daha da önemlisi – hediye olarak paylaşılan bir selfie var.
Akşam boyunca seyircilerden buna benzer birkaç şarkı performansı daha var, ancak Sido yetişkinlere karşı pek nazik değil. “Sessiz Gece” sırasında bir hayranın müzikal performansından hiç etkilenmiyor. Başka birinin bunu doğru yapması gerekir. İzleyicilere soru: “Hanginiz gerçekten şarkı söyleyebiliyorsunuz?” ŞARKI SÖYLEMEK!”. Üçüncü denemede her şey rapçiyi memnun eder ve bir meleğin sesine sahip gururlu hayran, Sido ile Playstation 5 Noel karaokesi ile ödüllendirilir.
Ancak mesele sadece hayranların şarkı söylemesi değil; Sido’nun Salı akşamı Noel şovu da tamamen kusursuz değil. Konserin yaklaşık üçte birinden sonra rapçi teknik sorunlar nedeniyle yarıda kalmak zorunda kaldı. On dakikalık bir aradan sonra işler devam ediyor, ancak başlangıçta gerçekleştirilen tüm konuşulan vokalleri yutan gıcırtılı, aşırı güçlü bir basla. Neyse ki ses yavaş yavaş yeniden düzeliyor, böylece akşamın sonunda Columbiahalle’de güzel bir atmosfer oluşuyor.
Sido, açgözlü seyircilerin ağzına votka sıkıyor ve eski arkadaşı Harris’i birkaç şarkı için sahneye çıkarıyor. Bis, SDP’nin “Ne Corpse” ve “Arschficksong” özelliğiyle tam olarak düşünceli değil – ama ne olursa olsun, Columbiahalle’den ayrıldığınızda, sıcak şarap girişimci bir el tarafından satılıyor: “Sıcak ve lezzetli”. Elinizde o ve kulağınızda Sido varken, aslında tatil sezonunun huzur ve sessizliğine yarıya kadar hazırsınız: Noel ruhu, çok önemli!