Undine ve Melusine'yi çevreleyen su romantizmi, yani temelde tüm romantizm, Antonín Dvořák'ın 1900 yılında romantik su operası “Rusalka”yı bestelemesiyle çoktan sona ermişti. Örneğin oldukça sulu Debussy-Maeterlinck'in Melisande'si şeklindeki su yaratıkları, sembolizme geçmiş veya Art Nouveau filizleri olarak ortaya çıkmıştır. Zaman zaman Dvořák hala denenmiş ve test edilmiş Bohem tarzı, yavaş yavaş buharlaşan tonaliteye bağlı kalıyor. Ancak zaman zaman müziğini, bazı Wagnerci yapboz armonilerinin ötesinde, üçüncü perdenin son düetinde kilometrelerce uzakta tritonlar halindeki ana akorların garip yan yana gelmesine kadar empresyonist bir hale getiriyor.