Ergenlik periyodunda kaygı
Herhangi bir anksiyete bozukluğunun ortanca başlangıç yaşı 11’dir (Kessler ve ark., 2005; Rickwood ve Bradford, 2012).
Anksiyete bozukluklarının ortaya çıkışı yaşa bakılırsa değişir (James ve ark. 2015). Küçük çocuklar ayırt edilemez tasalar ve endişeler ve birden çok somatik semptom (mesela kas gerginliği, baş ağrısı yahut karın ağrısı) ve kimi vakit davranışsal semptomlar (mesela öfke patlamaları) ile ortaya çıkabilir.
Çocuk tasa uyandıran durumlardan kaçınmaya çalıştığından, ikincisi zıt olma-karşı gelme bozukluğu olarak yanlış teşhis edilebilir.
Sosyal fobi olağanda ergenlikten daha sonra ortaya çıkar. Evvelki araştırmalar, tasası olan ergenlerin, telaşları için ekseriyetle kâfi tedavi almayan, bilhassa yetersiz hizmet alan bir popülasyon olduğunu (Kendall & Peterman, 2015) ve biroldukça toplumsal fobi olayının birinci vakit içinderda, başlangıcından 20 yıl daha sonra teşhis edildiğini göstermektedir (James ve ark., 2015). Olağan, gelişimsel olarak uygun kaygıları, dehşetleri ve utangaçlığı anksiyete bozukluklarından ayırt etmek bu yaş kümesindeki tanısal zorluklardan biridir. Ergenler ekseriyetle okul performansı, toplumsal yeterlilik ve sıhhat sıkıntıları ile ilgili telaş ve kaygılara sahiptir. Tedavi edilmeyen anksiyete bozukluklarının nispeten kronik bir seyri vardır ve yetişkin çalışmaları, anksiyete bozukluklarının ekseriyetle çocukluk yahut ergenlik periyodunda başladığını bulmuştur (Wenar ve Kerig, 2008). Anksiyete bozukluğu olan ergenler ayrıyeten kişilerarası, boş vakit ve akademik fonksiyonellikte bir dizi önemli bozulma ile karşı karşıyadır (Kendall ve Peterman, 2015). Biyolojik, bilişsel, duygusal ve toplumsal olgunluğun farklı yaş kümelerindeki heterojenliği ve bu noktada bir fikir birliği olmaması niçiniyle, yaş kümelerini fonksiyonel hale getirmek sıkıntı bir iştir.
Okumaya devam et...
Herhangi bir anksiyete bozukluğunun ortanca başlangıç yaşı 11’dir (Kessler ve ark., 2005; Rickwood ve Bradford, 2012).
Anksiyete bozukluklarının ortaya çıkışı yaşa bakılırsa değişir (James ve ark. 2015). Küçük çocuklar ayırt edilemez tasalar ve endişeler ve birden çok somatik semptom (mesela kas gerginliği, baş ağrısı yahut karın ağrısı) ve kimi vakit davranışsal semptomlar (mesela öfke patlamaları) ile ortaya çıkabilir.
Çocuk tasa uyandıran durumlardan kaçınmaya çalıştığından, ikincisi zıt olma-karşı gelme bozukluğu olarak yanlış teşhis edilebilir.
Sosyal fobi olağanda ergenlikten daha sonra ortaya çıkar. Evvelki araştırmalar, tasası olan ergenlerin, telaşları için ekseriyetle kâfi tedavi almayan, bilhassa yetersiz hizmet alan bir popülasyon olduğunu (Kendall & Peterman, 2015) ve biroldukça toplumsal fobi olayının birinci vakit içinderda, başlangıcından 20 yıl daha sonra teşhis edildiğini göstermektedir (James ve ark., 2015). Olağan, gelişimsel olarak uygun kaygıları, dehşetleri ve utangaçlığı anksiyete bozukluklarından ayırt etmek bu yaş kümesindeki tanısal zorluklardan biridir. Ergenler ekseriyetle okul performansı, toplumsal yeterlilik ve sıhhat sıkıntıları ile ilgili telaş ve kaygılara sahiptir. Tedavi edilmeyen anksiyete bozukluklarının nispeten kronik bir seyri vardır ve yetişkin çalışmaları, anksiyete bozukluklarının ekseriyetle çocukluk yahut ergenlik periyodunda başladığını bulmuştur (Wenar ve Kerig, 2008). Anksiyete bozukluğu olan ergenler ayrıyeten kişilerarası, boş vakit ve akademik fonksiyonellikte bir dizi önemli bozulma ile karşı karşıyadır (Kendall ve Peterman, 2015). Biyolojik, bilişsel, duygusal ve toplumsal olgunluğun farklı yaş kümelerindeki heterojenliği ve bu noktada bir fikir birliği olmaması niçiniyle, yaş kümelerini fonksiyonel hale getirmek sıkıntı bir iştir.
Okumaya devam et...