Ev
Müzik
Admiralspalast’ta Anastacia: Kır ahırından cicili bicili kulübe
Milenyum ruh halinin nostaljik dönüşü: Anastacia (“Ödedim Aidat”) saraydaki asil kırmızı koltuk minder sıralarını iptal eder ve hayali go-go direklerini çağrıştırır.
Stefan Hochgesand
2 Şubat 2023’te Berlin Admiralspalast’ta: Anastacia.Roland Owsnitzki/Oylamalar
Bu seyirci dans etmek istiyor! Tabii ki değil. Soylu Admiralspalast perşembe akşamı oturuyor. Aslında, Anastacia gibi korkak bir disko ruhu teması için, parkedeki asil kırmızı koltuk minderleri çıkarılabilirdi. Sende yok, ama en geç Anastacia’nın 2001’deki hit single’ı “Paid My Dues” öne çıkan ilk şarkıda artık kimse gerçekten oturmuyor, tekerlekli sandalyedeki bir bayan dışında, yine de mutlu bir şekilde sallanıyor. vuruş için
Saygı! Madonna ve Pet Shop Boys ile pek çok hayran, sandalyeler oradayken en büyük dans pisti hitleriyle oturmaya devam ediyor. Söz konusu şarkıda kendini güçlendiren ve elbette sesinde durdurulamaz olarak kendine özgü ruhu tınlayan Anastacia için durum böyle değil. Taraftarlar ayağa kalkıyor ve üzerinde duruyor. Elbette Anastacia, neredeyse her zaman olduğu gibi, muhtemelen yalnızca Elton John’unkinin geride bıraktığı muhteşem gözlük koleksiyonundan renkli gözlükler (başlangıçta turuncu renkte) takıyor.
Bu Gece Nakit Hissedebiliyor musun? Elton John rekor bir turla nasıl göz gezdiriyor?
Bu arada, vinil sütyenli iki dansçı ve file gömlekli bir dansçı, Anastacia’nın etrafında korkmuş kanat çırpan kuşlar gibi vızıldıyor. Anastacia sesini yükseltirken, herhangi bir yoga öğretmeninin gurur duyacağı cüretkar, yerçekimine meydan okuyan bir geri bükülme hareketi yapıyor. Çocukları hemen futbol antrenmanına götüren, ancak ondan önce biraz eğlenmek isteyen, bir ruh divası ve ayakları yere basan bir futbol annesi karışımı olarak karşımıza çıkıyor.
Hendek yerçekimi: Amiral Sarayındaki Anastacia.Roland Owsnitzki/Oylamalar
Ama evde aynanın karşısında yalnız değil, aynı zamanda bir Anastacia konserinde nostalji içinde debelenmek isteyen izleyicileriyle (çoğu bu gece 40 civarında, istisnalar kuralı onaylıyor): Anastacia’nın en büyük hitleri At’tan geliyor. milenyumun başlangıcı, çoğumuzun dünya kıyametinin henüz önlendiği için oldukça mutlu olduğu bir dönem çünkü – beklentilerin aksine – yeni milenyuma atladığımızda tüm bilgisayar sistemleri çökmedi.
Üçüncü sıradan bir hayran “Harikasın” diye bağırıyor, Anastacia da aynı fikirde: “Katılıyorum” ama aynı zamanda turun birkaç kez ertelenmesi gerektiği için özür diliyor ve bilmek istiyor – Almanca: “Berlin , nasılsın?” Harika! Berlin’de maske zorunluluğunun büyük ölçüde düştüğü “Özgürlük Günü” olması muhtemelen tesadüf – ancak seyirci şüphesiz hayatı kutlama havasında. Tabii ki, bu gece burada bulunan birçok kişi, Anastacia’nın 2000’lerin ortalarında göğüs kanseriyle başarılı bir şekilde savaşırken pop arenasından büyük ölçüde kaybolduğunu da biliyor, ancak yıllarca medyada yoktu.
Hayranları teşvik ediyor: Admiralspalast’ta Anastacia.Roland Owsnitzki/Oylamalar
Perşembe günü Admiralspalast’ta orta tempolu bir ülke ve bir piyano baladıyla biraz daha yavaş ilerliyor. Bir buçuk saatlik kısa setin sonuna doğru grup (davul, bas, gitar, klavyeler, saksafon) yeniden hız kazanıyor: Studio 54’teki şirin kır ahırından dönüyoruz. Admiralspalast’taki avizeler parlıyor ve disko Beat nabız gibi atıyor. Anastacia, adının Scott olduğunu öğrendiğimiz dansçıya kıçını sürüyor ve o gün onun doğum günü, bu yüzden ona da serenat yapılıyor. İzleyiciler arasında da giderek artan hetero ve homo vücut teması var.
Vahşi bir piyano koşusu, ardından elektro gitar da şakırdadı. Öndeki üç kadın üç parça halinde şarkı söylüyor. Dans ekibi, orta mavi ve kurbağa yeşili tonlarında titreşen jimnastik kulelerine benzeyen sahne setinin önünde birkaç kez daha dönüyor. Anastacia arada nasıl olduysa, en azından ikinci kez değişti ve şimdi kloş kot pantolon ve altın işlemeli dar siyah bir ceket giyiyor. Hala futbol anne divası. Isındık mı diye soruyor. Ya flört ediyor ve bizi daha fazla kışkırtmak istiyor ya da sahnedeki projektörler o kadar parlak ki sarayın üç katındaki herkesi göremiyor.
Çiçekler için teşekkür ederim: Miley Cyrus “Çiçekler” ile durumu temizler.
“One Day In Your Life”da iki erkek çocuk, ilk (iki) üst katın tepesinde hayali go-go direkleri üzerinde dans eder. Anastacia son tekrardan sonra dengeleyici bir hareket yapıyor. Şimdi gerekli olmazdı, ama eğlenceli. Anastacia daha sonra “Left Outside Alone” şarkısını Marlene Dietrich anı tınısında doğaçlama bir “Berlin’i seviyorum” ile bitiriyor. Tek soru, Anne Anastacia’nın bizi futbol antrenmanına mı yoksa kulübe mi götürmek istediği ve arabasının nerede olduğu. Renkli pencere camı ile belirlenir.
Müzik
Admiralspalast’ta Anastacia: Kır ahırından cicili bicili kulübe
Milenyum ruh halinin nostaljik dönüşü: Anastacia (“Ödedim Aidat”) saraydaki asil kırmızı koltuk minder sıralarını iptal eder ve hayali go-go direklerini çağrıştırır.
Stefan Hochgesand
2 Şubat 2023’te Berlin Admiralspalast’ta: Anastacia.Roland Owsnitzki/Oylamalar
Bu seyirci dans etmek istiyor! Tabii ki değil. Soylu Admiralspalast perşembe akşamı oturuyor. Aslında, Anastacia gibi korkak bir disko ruhu teması için, parkedeki asil kırmızı koltuk minderleri çıkarılabilirdi. Sende yok, ama en geç Anastacia’nın 2001’deki hit single’ı “Paid My Dues” öne çıkan ilk şarkıda artık kimse gerçekten oturmuyor, tekerlekli sandalyedeki bir bayan dışında, yine de mutlu bir şekilde sallanıyor. vuruş için
Saygı! Madonna ve Pet Shop Boys ile pek çok hayran, sandalyeler oradayken en büyük dans pisti hitleriyle oturmaya devam ediyor. Söz konusu şarkıda kendini güçlendiren ve elbette sesinde durdurulamaz olarak kendine özgü ruhu tınlayan Anastacia için durum böyle değil. Taraftarlar ayağa kalkıyor ve üzerinde duruyor. Elbette Anastacia, neredeyse her zaman olduğu gibi, muhtemelen yalnızca Elton John’unkinin geride bıraktığı muhteşem gözlük koleksiyonundan renkli gözlükler (başlangıçta turuncu renkte) takıyor.
Bu Gece Nakit Hissedebiliyor musun? Elton John rekor bir turla nasıl göz gezdiriyor?
Bu arada, vinil sütyenli iki dansçı ve file gömlekli bir dansçı, Anastacia’nın etrafında korkmuş kanat çırpan kuşlar gibi vızıldıyor. Anastacia sesini yükseltirken, herhangi bir yoga öğretmeninin gurur duyacağı cüretkar, yerçekimine meydan okuyan bir geri bükülme hareketi yapıyor. Çocukları hemen futbol antrenmanına götüren, ancak ondan önce biraz eğlenmek isteyen, bir ruh divası ve ayakları yere basan bir futbol annesi karışımı olarak karşımıza çıkıyor.
Hendek yerçekimi: Amiral Sarayındaki Anastacia.Roland Owsnitzki/Oylamalar
Ama evde aynanın karşısında yalnız değil, aynı zamanda bir Anastacia konserinde nostalji içinde debelenmek isteyen izleyicileriyle (çoğu bu gece 40 civarında, istisnalar kuralı onaylıyor): Anastacia’nın en büyük hitleri At’tan geliyor. milenyumun başlangıcı, çoğumuzun dünya kıyametinin henüz önlendiği için oldukça mutlu olduğu bir dönem çünkü – beklentilerin aksine – yeni milenyuma atladığımızda tüm bilgisayar sistemleri çökmedi.
Üçüncü sıradan bir hayran “Harikasın” diye bağırıyor, Anastacia da aynı fikirde: “Katılıyorum” ama aynı zamanda turun birkaç kez ertelenmesi gerektiği için özür diliyor ve bilmek istiyor – Almanca: “Berlin , nasılsın?” Harika! Berlin’de maske zorunluluğunun büyük ölçüde düştüğü “Özgürlük Günü” olması muhtemelen tesadüf – ancak seyirci şüphesiz hayatı kutlama havasında. Tabii ki, bu gece burada bulunan birçok kişi, Anastacia’nın 2000’lerin ortalarında göğüs kanseriyle başarılı bir şekilde savaşırken pop arenasından büyük ölçüde kaybolduğunu da biliyor, ancak yıllarca medyada yoktu.
Hayranları teşvik ediyor: Admiralspalast’ta Anastacia.Roland Owsnitzki/Oylamalar
Perşembe günü Admiralspalast’ta orta tempolu bir ülke ve bir piyano baladıyla biraz daha yavaş ilerliyor. Bir buçuk saatlik kısa setin sonuna doğru grup (davul, bas, gitar, klavyeler, saksafon) yeniden hız kazanıyor: Studio 54’teki şirin kır ahırından dönüyoruz. Admiralspalast’taki avizeler parlıyor ve disko Beat nabız gibi atıyor. Anastacia, adının Scott olduğunu öğrendiğimiz dansçıya kıçını sürüyor ve o gün onun doğum günü, bu yüzden ona da serenat yapılıyor. İzleyiciler arasında da giderek artan hetero ve homo vücut teması var.
Vahşi bir piyano koşusu, ardından elektro gitar da şakırdadı. Öndeki üç kadın üç parça halinde şarkı söylüyor. Dans ekibi, orta mavi ve kurbağa yeşili tonlarında titreşen jimnastik kulelerine benzeyen sahne setinin önünde birkaç kez daha dönüyor. Anastacia arada nasıl olduysa, en azından ikinci kez değişti ve şimdi kloş kot pantolon ve altın işlemeli dar siyah bir ceket giyiyor. Hala futbol anne divası. Isındık mı diye soruyor. Ya flört ediyor ve bizi daha fazla kışkırtmak istiyor ya da sahnedeki projektörler o kadar parlak ki sarayın üç katındaki herkesi göremiyor.
Çiçekler için teşekkür ederim: Miley Cyrus “Çiçekler” ile durumu temizler.
“One Day In Your Life”da iki erkek çocuk, ilk (iki) üst katın tepesinde hayali go-go direkleri üzerinde dans eder. Anastacia son tekrardan sonra dengeleyici bir hareket yapıyor. Şimdi gerekli olmazdı, ama eğlenceli. Anastacia daha sonra “Left Outside Alone” şarkısını Marlene Dietrich anı tınısında doğaçlama bir “Berlin’i seviyorum” ile bitiriyor. Tek soru, Anne Anastacia’nın bizi futbol antrenmanına mı yoksa kulübe mi götürmek istediği ve arabasının nerede olduğu. Renkli pencere camı ile belirlenir.