pek fazlaca farklı değişkenin zorlaması/ yönlendirmesiyle yetişkinlerin başlarında beliren ‘ çocuk ‘ tarifleri temelinde onların ‘ Nasıl bir çocuk istiyoruz’ sorusundan epeyce ‘ Çocuktan bizler için ne yapmasını istiyoruz’ sorusu öncelik kazanmaktadır.
Çocuklar ortasında bulundukları toplum tarafınca hem biçimlenen tıpkı vakitte ortasında bulundukları toplumu biçimlendiren varlıklar olarak kabul görmektedir.
Çocuğun toplumsallaşmasının birinci adımlarının atıldığı yer ailedir. Aile içi alakalar öz hürmetini, öz benliğini, buna bağlı olarak da toplum içendeki yerini belirlemektedir.
Ebeveynler çocuk yetiştirmede farklı biçimlere sahiptirler. Çocuğun toplumsal maharetlerinin gelişmesinde, okul muvaffakiyetinde, psiko- toplumsal gelişmeninde ve davranış sorunlarında ebeveyn usulü kıymetli bir rol oynar.
BASKICI KATI TUTUM
Çocuğu kendi ülkülerinde yaşattığı kalıplara uygun küçük bir yetişkin yapma gayretiyle yola çıkan anne babaların bu tavırda davrandıklarını görürüz
Anne babaların gözleri daima bu çocukların üzerindedir. Davranışında, oturuşunda, kalkışında, konuşmalarında, gülmesinde, yemesinde, içmesinde daima kusur aramaktadırlar.
Çocuktan beklentilerin yüksek lakin çocuğun gereksinimlerine duyarsız
İtaate ehemmiyet verir, kuralların sorgulanmasına tahammülsüzdür
Kendi kurallara uymada tutarsızlık yaşar
Genelde kuralların niçinleri bilinmez, kurallar sorgulamak için değil uyulmak içindir
Sadece cezadan kurtulma dileği yanılgılı davranışın önündeki engeldir
MÜSAMAHAKAR EBEVEYN
Çocuğun taleplerine ve gereksinimlerine duyarlıdır
Çocuğa hudut koyma ve çocuktan beklentiler konusunda zayıftır
Çocuktan olgunlaşması beklenmez, yanılgıları ile yüzleştirilmez
ALAKASIZ EBEVEYN
bu biçimde ebeveyne sahip çocuklar her alanda en başarısız çocuklardır
Genellikle davranış sorunları gösterirler
Sosyal ahenkleri ve okul muvaffakiyetleri düşüktür
Bu yaklaşım biçimi çocuğa hiç bir vakit yeteri kadar düzgün olmadığı hissini yaşatır. Örnek olarak, çocuğun yaşından beklediği davranışlarını eleştirmek ve yetersizliği konusunda cezalandırmak, kendisine nazaran daha ileri seviyede olan çocuklarla karşılaştırarak onu bir yarış ortamına itip ‘beceriksiz ve yetersiz’ olarak tanımlamak gibi…
AÇIKLAYICI OTORİTER EBEVEYN
Sınırlar ve kurallar makuldür.
Çocuktan beklentiler nettir.
Ebeveyn çocuğa karşı hassastır.
Çocuk kendisinden ne beklendiğini, kuralları ve niçinleri bilir hem de ebeveynin kendi gereksinimlerini takip ettiğinin ve fikirlerine kıymet verdiğinin farkındadır.
Kararlar alınırken çocuğun fikri alınır.
Çocuğun sonlarına kıymet verilir
Terbiye konusunda cezalardan epey olumlu davranışın takdir edilmesi ve ödüllendirilmesi sağlanır
bu biçimde anne babalar çocuklarının kendilerini söz edebilen, toplumsal sorumluluk sahibi, kendi ayakları üzerinde durabilen ve işbirliğine yatkın olmalarına ehemmiyet verirler.
Açıklayıcı otoriter ebeveyne sahip olan çocuklar, kuralların özensiz konmadığı ve niçinlerini bildiklerinden dolayı bunları içselleştirerek hislerini ve davranışlarını ayarlayan bir çeşit içsel sisteme sahip olurlar.
Ebeveyn çocuğa hudut koymada net olduğundan sıkıntıdan çıkma noktasına gelmez.
Çocuk açısından istikrarlı bir model teşkil eder
Çocuğa hassas olduğu için beklentiler ve yükümlülükler çocuğun yaşı, yetenekleri ve gelişimsel seviyesi ile uyumlu ve gerçekçidir
Çocuk kendisi hakkında olumlu hislere sahip olur ve öz itimadı yükselir
Sosyalleşir, kendiyle barışık, okula ve çalışma ömrüne uyumludurlar
ETKİLİ EBEVEYN OLMAK
Etkin ebeveyn olmak, çocukla bağlantıda onun duygusal gereksinimlerinin ( sevgi görme, takdir edilme, ilgi, yakınlık ) fark edildiği ve karşılandığı, karşılıklı beklentilerle kuralların net olduğu, ve bağlantının sağlıklı devam etmesinin sağlandığı bir üsluba sahip olmak demektir. Aktif bir anne baba, çocuğa sahip çıkmada ve kelamını dinletmede başarılıdır. Çocukla alaka baskı ve kaygıya değil, karşılıklı itimat ve yakınlığa dayanır.
Okumaya devam et...
Çocuklar ortasında bulundukları toplum tarafınca hem biçimlenen tıpkı vakitte ortasında bulundukları toplumu biçimlendiren varlıklar olarak kabul görmektedir.
Çocuğun toplumsallaşmasının birinci adımlarının atıldığı yer ailedir. Aile içi alakalar öz hürmetini, öz benliğini, buna bağlı olarak da toplum içendeki yerini belirlemektedir.
Ebeveynler çocuk yetiştirmede farklı biçimlere sahiptirler. Çocuğun toplumsal maharetlerinin gelişmesinde, okul muvaffakiyetinde, psiko- toplumsal gelişmeninde ve davranış sorunlarında ebeveyn usulü kıymetli bir rol oynar.
BASKICI KATI TUTUM
Çocuğu kendi ülkülerinde yaşattığı kalıplara uygun küçük bir yetişkin yapma gayretiyle yola çıkan anne babaların bu tavırda davrandıklarını görürüz
Anne babaların gözleri daima bu çocukların üzerindedir. Davranışında, oturuşunda, kalkışında, konuşmalarında, gülmesinde, yemesinde, içmesinde daima kusur aramaktadırlar.
Çocuktan beklentilerin yüksek lakin çocuğun gereksinimlerine duyarsız
İtaate ehemmiyet verir, kuralların sorgulanmasına tahammülsüzdür
Kendi kurallara uymada tutarsızlık yaşar
Genelde kuralların niçinleri bilinmez, kurallar sorgulamak için değil uyulmak içindir
Sadece cezadan kurtulma dileği yanılgılı davranışın önündeki engeldir
MÜSAMAHAKAR EBEVEYN
Çocuğun taleplerine ve gereksinimlerine duyarlıdır
Çocuğa hudut koyma ve çocuktan beklentiler konusunda zayıftır
Çocuktan olgunlaşması beklenmez, yanılgıları ile yüzleştirilmez
ALAKASIZ EBEVEYN
bu biçimde ebeveyne sahip çocuklar her alanda en başarısız çocuklardır
Genellikle davranış sorunları gösterirler
Sosyal ahenkleri ve okul muvaffakiyetleri düşüktür
Bu yaklaşım biçimi çocuğa hiç bir vakit yeteri kadar düzgün olmadığı hissini yaşatır. Örnek olarak, çocuğun yaşından beklediği davranışlarını eleştirmek ve yetersizliği konusunda cezalandırmak, kendisine nazaran daha ileri seviyede olan çocuklarla karşılaştırarak onu bir yarış ortamına itip ‘beceriksiz ve yetersiz’ olarak tanımlamak gibi…
AÇIKLAYICI OTORİTER EBEVEYN
Sınırlar ve kurallar makuldür.
Çocuktan beklentiler nettir.
Ebeveyn çocuğa karşı hassastır.
Çocuk kendisinden ne beklendiğini, kuralları ve niçinleri bilir hem de ebeveynin kendi gereksinimlerini takip ettiğinin ve fikirlerine kıymet verdiğinin farkındadır.
Kararlar alınırken çocuğun fikri alınır.
Çocuğun sonlarına kıymet verilir
Terbiye konusunda cezalardan epey olumlu davranışın takdir edilmesi ve ödüllendirilmesi sağlanır
bu biçimde anne babalar çocuklarının kendilerini söz edebilen, toplumsal sorumluluk sahibi, kendi ayakları üzerinde durabilen ve işbirliğine yatkın olmalarına ehemmiyet verirler.
Açıklayıcı otoriter ebeveyne sahip olan çocuklar, kuralların özensiz konmadığı ve niçinlerini bildiklerinden dolayı bunları içselleştirerek hislerini ve davranışlarını ayarlayan bir çeşit içsel sisteme sahip olurlar.
Ebeveyn çocuğa hudut koymada net olduğundan sıkıntıdan çıkma noktasına gelmez.
Çocuk açısından istikrarlı bir model teşkil eder
Çocuğa hassas olduğu için beklentiler ve yükümlülükler çocuğun yaşı, yetenekleri ve gelişimsel seviyesi ile uyumlu ve gerçekçidir
Çocuk kendisi hakkında olumlu hislere sahip olur ve öz itimadı yükselir
Sosyalleşir, kendiyle barışık, okula ve çalışma ömrüne uyumludurlar
ETKİLİ EBEVEYN OLMAK
Etkin ebeveyn olmak, çocukla bağlantıda onun duygusal gereksinimlerinin ( sevgi görme, takdir edilme, ilgi, yakınlık ) fark edildiği ve karşılandığı, karşılıklı beklentilerle kuralların net olduğu, ve bağlantının sağlıklı devam etmesinin sağlandığı bir üsluba sahip olmak demektir. Aktif bir anne baba, çocuğa sahip çıkmada ve kelamını dinletmede başarılıdır. Çocukla alaka baskı ve kaygıya değil, karşılıklı itimat ve yakınlığa dayanır.
Okumaya devam et...