Ebeveynler olarak çoğumuzun ailesiyle birlikte oyunu dair geçmişi pek yok. Biz sokak oyunlarıyla büyüyen bir kuşaktık ve gorece şanslıydık. Birden fazla vakit meskende ne oluyorduysa bunu oynadığımız oyunlarla hallettik ve şifa bulduk. Bu süreç içerisinde gerçek dünyada gereksinimleri karşılanmayan çocuklar daha fazlaca dijitale yöneldi ve tabir edemedikleri hisleri bir daha sonraki adımda davranışsal sorunlar olarak karşımıza çıktı. O yüzdendir ki bir çocuk için oyun oynamanın yemek-içmek kadar yaşamsal bir bedeli var. Burda gereksinimini gözetmek; oyun oynamayı bilmesek bile o anda denetimi kendisine bırakıp onu takip etmek epey değerli. Değerli olan nasıl oyun oynayacağınızdan çok bu vakti onun istek ettiği biçimde geçirmek. Oyunların hakkını vereceğiniz birçok keyifli dakikalar dilerim…
Okumaya devam et...
Okumaya devam et...