Ev
Kültür
Hafta sonu için yeni rekorlar: Paramore, Tennis, Yo La Tengo
Paramore el freni ile punk oynar. Tenis pop poleninin uçmasına izin verdi. Ve Yo La Tengo formunun zirvesinde. Bunlar hafta sonu rekorları.
Stefan Hochgesand
Paramore: “İşte Nedeni” (Warner)
Ne büyük bir yükseliş: Şarkıcı Hayley Williams, 2005’te Franklin, Tennessee merkezli pop-punk grubu Paramore ilk plaklarını yayınladığında sadece 16 yaşındaydı. “Tek Bildiğimiz Düşüyor”, LP’nin emo-kötümser başlığıydı. “Riot!” halefinin asi-enerjik bir şekilde adıydı.
Paramore büyük bir başarı elde etti, hatta 2013’te kendi adını taşıyan albümleriyle ABD albüm listelerinde bir numaraya yükseldi.
Ve seslerini Chrissie Hyndes çevresindeki Pretenders’tan biraz almış olabilecekleri için, sırayla Princess Nokia ve Chvrches gibi daha genç, daha dikkatli eylemler için bir ilham kaynağı oldular. İtalyan glam rock’çıları Måneskin (“Rush!”) artık biraz Paramore’un Avrupalı muadili gibi görünüyor. Ne yazık ki, yeni Paramore albümü, aynı zamanda bir açılış görevi gören (nedenini biliyorsunuz!) Albüm başlık parçasından sonra düşüyor. Canlı yayında kesinlikle eğlenceli ama kayıtlara göre isyan çok fazla el freni ile sürüyor.
Tenis: “Polen” (Otuz Kaplan/zar)
Grubun adı tek başına elbette harika tenis: evet, kendilerine gerçekten tenis diyorlar. Ve plakaya “Polen” denir. ABD gece şovları, David Letterman’dan Conan O’Brien’a kadar grubu seviyor. Anlaşılabilir, çünkü gitar ve elektro çalabilen tenis, olağan konsensüs pop yapılarıyla kendilerini sevdirmeden çok iyi pop şarkıları sunuyor. Akılda kalıcılar ama aynı zamanda sinirliler, en azından biraz.
Polen adı sadece bir şaka değil, büyük etkileri olan küçük parçacıkları ifade eder. Ciddi alerjisi olan herkes “Polen Şarkısı”na sempati duyacaktır. Polen kelimenin tam anlamıyla değil, bir pop metaforu olarak anlaşılmalıdır. Bir hafiflikle birlikte gelen ama nihayetinde var olmanın katlanılması zor hafifliği hakkında daha çok şey anlatan bir albüm. Harika!
Yo La Tengo: “Bu Aptal Dünya” (Matador/Dilenciler)
Tek kelimeyle büyülü, bu grup! En azından rahatlık getiren iki parçalı vokalli gürültülü art rock’ı seven insanlar için. Georgia Hubley ve Ira Kaplan’ın seslerinin 1984’ten beri yakaladığı gibi, başka hiçbir grup bunu nadiren başarmıştır. The xx muhtemelen Oliver Sim ve Romy ile, ama daha gösterişli pop alemlerinde.
Yo La Tengo (İspanyolca “Onu tutuyorum”) son kırk yılda çok şey denedi – hatta The Cures “Friday I’m In Love”ın gerçekten harika bir cover versiyonunu yapmaya cesaret etti, Robert Smith aslında oydu. eyelinerın değdiği nokta tamamen akmak zorunda kalırdı. Bazen, örneğin selefinin çözülen sıkışmalarında kayboldular. Yo La Tengo’nun “This Stupid World”de yeniden zirvede olması çok daha güzel. Bazen dünya öyle değil aptal.
Kültür
Hafta sonu için yeni rekorlar: Paramore, Tennis, Yo La Tengo
Paramore el freni ile punk oynar. Tenis pop poleninin uçmasına izin verdi. Ve Yo La Tengo formunun zirvesinde. Bunlar hafta sonu rekorları.
Stefan Hochgesand
Paramore: “İşte Nedeni” (Warner)
Ne büyük bir yükseliş: Şarkıcı Hayley Williams, 2005’te Franklin, Tennessee merkezli pop-punk grubu Paramore ilk plaklarını yayınladığında sadece 16 yaşındaydı. “Tek Bildiğimiz Düşüyor”, LP’nin emo-kötümser başlığıydı. “Riot!” halefinin asi-enerjik bir şekilde adıydı.
Paramore büyük bir başarı elde etti, hatta 2013’te kendi adını taşıyan albümleriyle ABD albüm listelerinde bir numaraya yükseldi.
Ve seslerini Chrissie Hyndes çevresindeki Pretenders’tan biraz almış olabilecekleri için, sırayla Princess Nokia ve Chvrches gibi daha genç, daha dikkatli eylemler için bir ilham kaynağı oldular. İtalyan glam rock’çıları Måneskin (“Rush!”) artık biraz Paramore’un Avrupalı muadili gibi görünüyor. Ne yazık ki, yeni Paramore albümü, aynı zamanda bir açılış görevi gören (nedenini biliyorsunuz!) Albüm başlık parçasından sonra düşüyor. Canlı yayında kesinlikle eğlenceli ama kayıtlara göre isyan çok fazla el freni ile sürüyor.
Tenis: “Polen” (Otuz Kaplan/zar)
Grubun adı tek başına elbette harika tenis: evet, kendilerine gerçekten tenis diyorlar. Ve plakaya “Polen” denir. ABD gece şovları, David Letterman’dan Conan O’Brien’a kadar grubu seviyor. Anlaşılabilir, çünkü gitar ve elektro çalabilen tenis, olağan konsensüs pop yapılarıyla kendilerini sevdirmeden çok iyi pop şarkıları sunuyor. Akılda kalıcılar ama aynı zamanda sinirliler, en azından biraz.
Polen adı sadece bir şaka değil, büyük etkileri olan küçük parçacıkları ifade eder. Ciddi alerjisi olan herkes “Polen Şarkısı”na sempati duyacaktır. Polen kelimenin tam anlamıyla değil, bir pop metaforu olarak anlaşılmalıdır. Bir hafiflikle birlikte gelen ama nihayetinde var olmanın katlanılması zor hafifliği hakkında daha çok şey anlatan bir albüm. Harika!
Yo La Tengo: “Bu Aptal Dünya” (Matador/Dilenciler)
Tek kelimeyle büyülü, bu grup! En azından rahatlık getiren iki parçalı vokalli gürültülü art rock’ı seven insanlar için. Georgia Hubley ve Ira Kaplan’ın seslerinin 1984’ten beri yakaladığı gibi, başka hiçbir grup bunu nadiren başarmıştır. The xx muhtemelen Oliver Sim ve Romy ile, ama daha gösterişli pop alemlerinde.
Yo La Tengo (İspanyolca “Onu tutuyorum”) son kırk yılda çok şey denedi – hatta The Cures “Friday I’m In Love”ın gerçekten harika bir cover versiyonunu yapmaya cesaret etti, Robert Smith aslında oydu. eyelinerın değdiği nokta tamamen akmak zorunda kalırdı. Bazen, örneğin selefinin çözülen sıkışmalarında kayboldular. Yo La Tengo’nun “This Stupid World”de yeniden zirvede olması çok daha güzel. Bazen dünya öyle değil aptal.