Beykozlu
New member
Türkiye Futbol Federasyonu’nun ‘Türkiye Futbol Oynuyor’ projesi kapsamında takviye verdiği Bedensel Engelliler Spor Federasyonu bünyesindeki Ampute Futbol Ulusal Grubumuz, ülkemizin konut sahipliğinde düzenlenen Dünya Kupası’nın finalinde Angola’yı 4-1 yenerek tarihinde birinci defa şampiyonluğa ulaştı. Ampute Ulusal Grubu formasını muvaffakiyetle giyen isimlerden biri olan ve ay-yıldızlılarımızın kaptanlarından Rahmi Özcan, Sporx’e özel açıklamalar yaptı. Emrah Karalinç’in sorularını yanıtlayan Özcan samimi ve çarpıcı bildiriler verdi. İşte Rahmi Özcan’ın açıklamaları…
“AMPUTE FUTBOLU HAYATIMI DEĞİŞTİRDİ”
– Rahmi hepimizi gururlandırdınız. Sizleri tebrik ederek başlayayım. Futbolla tanışma öykünü özetlemek gerekirse anlatabilir misin? Ayrıyeten Ampute futbolu ömründe en hayli neleri değiştirdi?
Çocukken arkadaşlarımla futbol oynuyordum. Vücut öğretmenim yardımıyla futbolla tanıştım. ömrümü nasıl değiştirdi? Tüm hayatımı değiştirdi. ömrümün istikameti değişti. Futbolla hayata devam ediyorum. Kendim kulüp kurdum, halı alanlar açtım. Hoş adımlar attığımı düşünüyorum.
“BÖYLE TESİSLERDE OLMAK BİLE HAYALDİ”
– Pekala Ampute Ulusal Takımı’da birinci forma giydiğin periyotlar ile şu anki devir içinde ne üzere farklar var?
Dağlar kadar fark var! Birinci oynadığımız periyotta ülkede bu kadar futbolcu yoktu. Tertipler bu kadar büyük değildi. Şu anda dünyanın en âlâ ligine ve ulusal kadrosuna sahibiz. Ayrıyeten her insanın gördüğü üzere en başarılı ulusal ekibine da sahibiz. Zorluklar fazlaca fazlaydı. İdman yapacağımız tesis, hazırlık maçı yapacağımız ekip yoktu. Artık ulusal gruplar için var olan Riva üzere bir tesisteyiz. Birinci başlarda bu biçimde tesislerde olmak bile hayaldi. Muvaffakiyet geldikçe esasen kapılar açıldı.
“AMPUTE FUTBOLUNUN PREMIER LIG’İ BİZDE”
– Birinci defa Dünya Şampiyonu olduk. Bu sana ne hissettirdi? Angola’dan rövanşı da aldık…
İnanılmaz memnun olduk. Angola’dan rövanşı aldık demeyelim. Artık bir onlar geldi, bir biz kazandık. Dünya Kupası kazandık lakin ‘rövanşı aldık’ demeyelim. İkinci bir dünya şampiyonluğu istiyoruz. İnşallah onlarla bir daha karşılaşırız. Başarımızın tesadüf olmadığını gösteririz. bir daha dünya şampiyonu olacağız. İddialıyız. Angola da Dünya Kupası’nda 3 defa finale çıkmış bir grup. Onların da muvaffakiyetini göz arkası edemeyiz. Biz dünyada rekor kırmaya alışığız. 45 bin bireyle Vodafone Park’ta taraftar rekoru kırdık. Galatasaray’ın Stadı’nda da 30 bin bireyle rekor kırdık. Dünyaya örnek oluyoruz. Ampute Futbolu’nun Premier Lig’i bizde. Müzemizde kupalar var. Gururlu ve memnunuz.
“RUSYA MAÇINDA ATAMASAM HER ŞEY BİTECEKTİ”
– Gol konusunda uzman bir isimsin. Klas gollere imza atıyorsun. Penaltıdan gol attığın anda nasıl bir his yaşadın pekala?
2017 Avrupa Şampiyonası’nda konut sahibiydik. 1-0 çeyrek finalde Rusya’ya mağlupken penaltı oldu. Penaltıyı ben attım. bu biçimde hayli heyecanlıydım. Atamasam her şey bitecekti. Tahminen de bu günleri goremeyebilirdik. bu biçimde atmıştım. bir daha tıpkı vurduğum yere vurdum. Lakin ruhsal olarak daha rahattım. ‘Atamazsam da bir şey olmaz 20 dakika var, arkadaşlarım maçı esasen çevirir’ diyordum. Rusya maçı tabi daha farklıydı. Biraz daha rahat attım.
“BEN AĞLADIM, BABAM AĞLADI”
– Şampiyonluk daha sonrası Rahmi Özcan birinci kimi aradı, memnunluğunu paylaştı?
Gözlerim birinci kimi aradı? Babam geldi. ömrümde birinci kez ulusal maçımızı izledi. Maçtan daha sonra koşarak yanına gittim. O ağladı, ben ağladım. O denli bir sevinç yaşadık. Tabi futbol dünyasından epey sayıda arayan, bildiri atan, tebrik eden oldu.
RAHMİ ÖZCAN’DAN OSMAN ÇAKMAK YORUMU…
– Osman Çakmak’tan biraz bahsedecek olursan neler söylersin? Kendisiyle irtibatınız nasıl ve onun motivasyon kaynağı neydi?
Osman Çakmak epeyce heyecanlı ve istekli. Ekip kaptanlığından beri bizle birlikte. Bizim bırakma yaşlarımız onun başlama yaşlarıydı. Hırslı ve her vakit isteği var. Kenarda kadrosu yönetirken de kimi vakit kendini kaptırıyor. Çocuklar üzere de eğlenebiliyor. Ampute futboluna katmadeğer kattı. Kimse göz arkası etmemeli. Herkes eleştirilebilir. Biraz da doğruları konuşarak bunu yapmak gerekiyor diye düşünüyorum. Topluluk ortasında hocaya tenkitler var mı, var. Fakat kimi şeyleri de söylemek gerek. Örneğin; ‘Osman Çakmak şu takım seçiminde yanlış yapıyor lakin ulusal kadroda bunları başarıyor’ diyebilmeliyiz. Burası ulusal ekip. Hiç kimsenin hocayla sorun yaşama lüksü yok. Herkes işini ihtimamla yapıyor. Ortak paydamız kupa, kupayı da aldık. Büsbütün işimize bakıyoruz ve konsantreyiz.
‘PRİM KOVALIYORLAR DENİLSİN İSTEMEYİZ’
– senelerca evvel A Ulusal Futbol Grubu’nda bir prim konusu yaşandı. Toplumsal medyada ‘primsiz şampiyonlar’ paylaşımlarını görüyoruz sizle ilgili. Bu hususta ne üzere bir yorumun olur?
A Ulusal Kadro’da prim konusu konuşuldu. Lakin ayrıntısını bilmiyorum. Vebal almak istemem. Bize gelince… Biz Ampute Ulusal Ekibi olarak kupa alıyoruz. Öteki branşların tamamında ödül yönetmeliği var. Ödül direktörlüğüne tabi değiliz. Devlet büyükleri neyi uygun görüyorsa onu alıyoruz. Kimse, ‘Ampute Ulusal Grubu prim kovalıyor’ desin istemeyiz. Pekala ne istiyoruz?
Biz ülkemizde müspet ayrımcılık istiyoruz. Engelli sportmenler, ulusal ekiplerine madalya getiriyorsa devlet onur aylığına bağlanmasını isteriz örneğin. Olimpik yahut paralimpik olmasa bile derecesine bakılırsa ödülünün belirlenmesi için çaba ediyoruz. yıllardır çaba ediyoruz ancak maalesef yol kat edemedik. Engelli branşlarında hayli madalyalar kazanıldı. Son senelerda bunda bir artış oldu. Bu artışta bir tuğla daha koymak kimseyi eksiltmez diye düşünüyorum. Bu muvaffakiyetleri da devam ettirecektir. Maddi bir telaşımız yok. Ancak birtakım şeylerin net olmasını olağan olarak talep ediyoruz.
“AMPUTE FUTBOL FEDERASYONU KURULMALI”
– Dünya şampiyonu olduk. Pekala bundan daha sonraki maksatlar neler? Yeni amaçlardan bahsetmek gerek. Senin dikkati çekmek istediğin, vurgulamak istediğin şeyleri merak ediyorum…
Biz ampute futbolunda dünyada başkan ülkeysek futbolu kurallarına nazaran oynamayı, Türkiye’de TFF’yi, Avrupa’da UEFA’yı örnek alıyorsak profesyonelleşmek ve kurumsallaşmak için de adımlar atmalıyız. Örneğin; Ampute Futbol Federasyonu kurulmalı. Türkiye’de futbol tertibinin tamamı TFF tarafınca yönetiliyor. TFF’nin tüm kurallarına uygun biçimde bu federasyon işleyebilir. örneğin; TFF, ‘altyapıdan takımda 2 oyuncu bulundurma zorunluğu var diyorsa’ biz de gruplara göre ayarlama yapabiliriz. Ampute Futbol’da altyapı diye bir sistem yok. Her takımda 1-2 oyuncu bulundurma zaruriliği olmalı. bu biçimde gelişiriz ve bu oyuncular sonrasındasında ulusal ekibe da hizmet ederler.
“ANTRENÖRLÜK HAYALİM VAR”
– elbette hayallerin vardır. Pekala nedir Rahmi Özcan’ın maksatları, hayalleri?
Hayallerim içinde antrenörlük var. Başkanlık olur, olmaz bilemem. Yöneticilik yapmayı sevmiyor değilim. Kendi kulübümde yani; Alves Kablo Ampute Futbol Kulübü’nün hem lider yardımcısı, hem teknik yöneticisi de hem oyuncusuyum. Antrenörlük amacım olduğunu söyleyebilirim.
“AMPUTE OYNAYANLARIN ANTRENÖRLÜK YAPMA MEŞAKKATİ YOK”
– Profesyonel liglerde mesela; Üstün Lig’de bir kadro çalıştırmak üzere bir hayalin var mı?
Gazi Üniversitesi Spor Akademisi’ne giren birinci engelli atletlerden biriyim. Engelli atletlerin, engelli sporlarının gelişmesiyle birlikte açılan, hayatını yönetmesine yönelik bir proje. Çok da başarılı oldu. 18 yıldır Ampute Ulusal Grubu’nda oynuyorum. Hem eğitimli birebir vakitte alaylıyım. İnşallah B lisansımı da yakında alırım. Birinci sefer profesyonel liglerde antrenörlük yapan engelli antrenör olmak istiyorum. Ampute Futbolu oynayıp, futbolun ortasında kalıp, ‘Futbol Engelsizdir’ diyebiliyorken, antrenörlük yapmanın da bir kahrı olmadığını göstermek istiyorum.
“GÖRÜŞTÜĞÜMÜZ HOCALAR DAİMA YARDIMCI OLUYOR”
– Hazırlık etabı fazlaca değerli. Kendini bu alanda daha da geliştirmek için neler yapıyorsun?
Vodafone Park’ta oynadığımız maçta dalya yaptım. 101 maç oynadım final maçıyla birlikte. Fakat daha 6 aylık bir antrenörüm. Hem oynuyorum hem oynatmaya çalışıyorum. Bu dediğimi şu anda yapabilecek tecrübe ve bilgiye sahip değilim. Kimseye saygısızlık yapmak istemem. Birkaç yıl daha sonra, sisteme bağlı, kurumsallaşmaya yakın bir kulüpte olağan olarak çalışmak isterim. Öğrenmeye devam ediyorum. Görüştüğümüz, bilgi alışverişinde bulunduğumuz hocalar var. örneğin; Bergama’da Fatih Çardak, Sakarya’dan İlker hoca, Trabzonspor’dan Tolga hoca… Altınordu’dan Ufuk Kahraman bir daha Mustafa Reşit Akçay… Hepsi aradığımızda dayanak oluyor. Ellerinden gelen katkıyı vermeye çalışıyorlar. Öğrene öğrene bir şeyler yapacağız. İnşallah nasip olur.
“TÜRKİYE’DE OYNAMAYA CAN ATIYORLAR”
– Ampute’de transfer konusuna gelelim. Türkiye’den yurt dışına gitmek isteyen oyuncular oluyor mu? Ya da durum nasıl şu anda?
Türkiye’den hiç bir oyuncu yurt dışına transfer olmak istemez. niye? Zira dünyanın en yeterli ligi bizde. Başka oyuncular bize gelmek istiyor. Tertibe gelen futbolcular Türkiye’de oynamaya can atıyor. Yöneticilerin gözlerinin içine bakıyorlardı. Üst seviye ve kaliteli bir ligimiz var. Dünyanın Premier Lig’i biziz. Bunu da rahatlıkla söylüyorum.
“AYAKLARIMIZA KAPANIP AĞLAYANLAR BİLE OLDU”
– Türk halkının ilgi ve sevgisi için neler söylersin?
Bu hususta inanılmaz memnunum. Türk vatandaşı olmanın gururunu yaşıyorum. 2010’da ‘Futbol alanı kuralım, engelliler ne yapıyor?’ demiş ve tahminen insanların ilgisini çeker düşünüyordum. Arjantin’de bir dünya şampiyonası yapıldı. 5 bin kişilik stada 15 bin kişi geldi. Kasabadaydı maç! ‘erkeklerin bakış açısına bak’ dedim. Ta ki 2017 Vodafone Park’taki maçımıza kadar. O gün de Türk milleti dayanağını esirgemedi. Kelam konusu ulusal kadro olduğu vakit hislerimiz ağırlaşıyor. bir daha stadı hınca hınç doldurduk. Biz özel bir milletiz. Stattan çıkınca bize sarılıp ağlayanlar, ayaklarımıza kapananlar oldu. Çok duygulandım. Kelam konusu ulusal grup olunca akan sular duruyor bizde.
RAHMİ ÖZCAN’IN GERÇEKLEŞMEYEN DÜŞÜ…
– Bu hisleri yaşattığınız için bizler de gururluyuz. Hislerimiz ve kalbimiz bir. Keyifli sohbetimizin sonuna geliyoruz. Son olarak eklemek istediğin bir şeyler var mı Rahmi?
Gerçekleşmeyen düşüm, onu da anlatayım. Frikikleri güzel kullanıyorum diye bana kullandırıyorlar. Geçen yıl da 2-3 frikik atmıştım. Avrupa Şampiyonası yarı finalinde Rusya maçında frikik oldu. Alican’a ‘Sen sevin, gol olacak’ dedim. Vurdum gol oldu. Bu turnuva öncesi bir hayal gördüm. Bu kere, ‘Hocam sen ekibi geriye çek, aslına bakarsan gol olacak’ diyordum. Taraftara da elimi kaldırdım, ‘Siz gol diye bağırın’ dedim. ‘Gol olacak’ dedim fakat bunu yaşayamadım. Son mesajım nedir? Sizin aracılığınızla dayanağını esirgemeyen Cumhurbaşkanımıza, Türk halkına, bizi destekleyen, sevincimize ortak olan herkese farklı başka teşekkür ediyorum.
RAHMİ ÖZCAN İLE KISA KISA
Ampute Futbolu: Aşk
Şampiyonluk : Gurur
Gol krallığı : Hedef
eğer olmazsa olmazın: Futbol
En büyük hayalin: Dünya şampiyonluğuydu, gerçek oldu
Türk halkı: Teveccüh
Dinlediği müzik: Karışık, kulağıma güzel gelen her şey
En sevdiğin sinema: Yeşilçam sinemalarını ezbere bilirim
Desteklediği kadro: Beşiktaş
“AMPUTE FUTBOLU HAYATIMI DEĞİŞTİRDİ”
– Rahmi hepimizi gururlandırdınız. Sizleri tebrik ederek başlayayım. Futbolla tanışma öykünü özetlemek gerekirse anlatabilir misin? Ayrıyeten Ampute futbolu ömründe en hayli neleri değiştirdi?
Çocukken arkadaşlarımla futbol oynuyordum. Vücut öğretmenim yardımıyla futbolla tanıştım. ömrümü nasıl değiştirdi? Tüm hayatımı değiştirdi. ömrümün istikameti değişti. Futbolla hayata devam ediyorum. Kendim kulüp kurdum, halı alanlar açtım. Hoş adımlar attığımı düşünüyorum.
“BÖYLE TESİSLERDE OLMAK BİLE HAYALDİ”
– Pekala Ampute Ulusal Takımı’da birinci forma giydiğin periyotlar ile şu anki devir içinde ne üzere farklar var?
Dağlar kadar fark var! Birinci oynadığımız periyotta ülkede bu kadar futbolcu yoktu. Tertipler bu kadar büyük değildi. Şu anda dünyanın en âlâ ligine ve ulusal kadrosuna sahibiz. Ayrıyeten her insanın gördüğü üzere en başarılı ulusal ekibine da sahibiz. Zorluklar fazlaca fazlaydı. İdman yapacağımız tesis, hazırlık maçı yapacağımız ekip yoktu. Artık ulusal gruplar için var olan Riva üzere bir tesisteyiz. Birinci başlarda bu biçimde tesislerde olmak bile hayaldi. Muvaffakiyet geldikçe esasen kapılar açıldı.
“AMPUTE FUTBOLUNUN PREMIER LIG’İ BİZDE”
– Birinci defa Dünya Şampiyonu olduk. Bu sana ne hissettirdi? Angola’dan rövanşı da aldık…
İnanılmaz memnun olduk. Angola’dan rövanşı aldık demeyelim. Artık bir onlar geldi, bir biz kazandık. Dünya Kupası kazandık lakin ‘rövanşı aldık’ demeyelim. İkinci bir dünya şampiyonluğu istiyoruz. İnşallah onlarla bir daha karşılaşırız. Başarımızın tesadüf olmadığını gösteririz. bir daha dünya şampiyonu olacağız. İddialıyız. Angola da Dünya Kupası’nda 3 defa finale çıkmış bir grup. Onların da muvaffakiyetini göz arkası edemeyiz. Biz dünyada rekor kırmaya alışığız. 45 bin bireyle Vodafone Park’ta taraftar rekoru kırdık. Galatasaray’ın Stadı’nda da 30 bin bireyle rekor kırdık. Dünyaya örnek oluyoruz. Ampute Futbolu’nun Premier Lig’i bizde. Müzemizde kupalar var. Gururlu ve memnunuz.
“RUSYA MAÇINDA ATAMASAM HER ŞEY BİTECEKTİ”
– Gol konusunda uzman bir isimsin. Klas gollere imza atıyorsun. Penaltıdan gol attığın anda nasıl bir his yaşadın pekala?
2017 Avrupa Şampiyonası’nda konut sahibiydik. 1-0 çeyrek finalde Rusya’ya mağlupken penaltı oldu. Penaltıyı ben attım. bu biçimde hayli heyecanlıydım. Atamasam her şey bitecekti. Tahminen de bu günleri goremeyebilirdik. bu biçimde atmıştım. bir daha tıpkı vurduğum yere vurdum. Lakin ruhsal olarak daha rahattım. ‘Atamazsam da bir şey olmaz 20 dakika var, arkadaşlarım maçı esasen çevirir’ diyordum. Rusya maçı tabi daha farklıydı. Biraz daha rahat attım.
“BEN AĞLADIM, BABAM AĞLADI”
– Şampiyonluk daha sonrası Rahmi Özcan birinci kimi aradı, memnunluğunu paylaştı?
Gözlerim birinci kimi aradı? Babam geldi. ömrümde birinci kez ulusal maçımızı izledi. Maçtan daha sonra koşarak yanına gittim. O ağladı, ben ağladım. O denli bir sevinç yaşadık. Tabi futbol dünyasından epey sayıda arayan, bildiri atan, tebrik eden oldu.
RAHMİ ÖZCAN’DAN OSMAN ÇAKMAK YORUMU…
– Osman Çakmak’tan biraz bahsedecek olursan neler söylersin? Kendisiyle irtibatınız nasıl ve onun motivasyon kaynağı neydi?
Osman Çakmak epeyce heyecanlı ve istekli. Ekip kaptanlığından beri bizle birlikte. Bizim bırakma yaşlarımız onun başlama yaşlarıydı. Hırslı ve her vakit isteği var. Kenarda kadrosu yönetirken de kimi vakit kendini kaptırıyor. Çocuklar üzere de eğlenebiliyor. Ampute futboluna katmadeğer kattı. Kimse göz arkası etmemeli. Herkes eleştirilebilir. Biraz da doğruları konuşarak bunu yapmak gerekiyor diye düşünüyorum. Topluluk ortasında hocaya tenkitler var mı, var. Fakat kimi şeyleri de söylemek gerek. Örneğin; ‘Osman Çakmak şu takım seçiminde yanlış yapıyor lakin ulusal kadroda bunları başarıyor’ diyebilmeliyiz. Burası ulusal ekip. Hiç kimsenin hocayla sorun yaşama lüksü yok. Herkes işini ihtimamla yapıyor. Ortak paydamız kupa, kupayı da aldık. Büsbütün işimize bakıyoruz ve konsantreyiz.
‘PRİM KOVALIYORLAR DENİLSİN İSTEMEYİZ’
– senelerca evvel A Ulusal Futbol Grubu’nda bir prim konusu yaşandı. Toplumsal medyada ‘primsiz şampiyonlar’ paylaşımlarını görüyoruz sizle ilgili. Bu hususta ne üzere bir yorumun olur?
A Ulusal Kadro’da prim konusu konuşuldu. Lakin ayrıntısını bilmiyorum. Vebal almak istemem. Bize gelince… Biz Ampute Ulusal Ekibi olarak kupa alıyoruz. Öteki branşların tamamında ödül yönetmeliği var. Ödül direktörlüğüne tabi değiliz. Devlet büyükleri neyi uygun görüyorsa onu alıyoruz. Kimse, ‘Ampute Ulusal Grubu prim kovalıyor’ desin istemeyiz. Pekala ne istiyoruz?
Biz ülkemizde müspet ayrımcılık istiyoruz. Engelli sportmenler, ulusal ekiplerine madalya getiriyorsa devlet onur aylığına bağlanmasını isteriz örneğin. Olimpik yahut paralimpik olmasa bile derecesine bakılırsa ödülünün belirlenmesi için çaba ediyoruz. yıllardır çaba ediyoruz ancak maalesef yol kat edemedik. Engelli branşlarında hayli madalyalar kazanıldı. Son senelerda bunda bir artış oldu. Bu artışta bir tuğla daha koymak kimseyi eksiltmez diye düşünüyorum. Bu muvaffakiyetleri da devam ettirecektir. Maddi bir telaşımız yok. Ancak birtakım şeylerin net olmasını olağan olarak talep ediyoruz.
“AMPUTE FUTBOL FEDERASYONU KURULMALI”
– Dünya şampiyonu olduk. Pekala bundan daha sonraki maksatlar neler? Yeni amaçlardan bahsetmek gerek. Senin dikkati çekmek istediğin, vurgulamak istediğin şeyleri merak ediyorum…
Biz ampute futbolunda dünyada başkan ülkeysek futbolu kurallarına nazaran oynamayı, Türkiye’de TFF’yi, Avrupa’da UEFA’yı örnek alıyorsak profesyonelleşmek ve kurumsallaşmak için de adımlar atmalıyız. Örneğin; Ampute Futbol Federasyonu kurulmalı. Türkiye’de futbol tertibinin tamamı TFF tarafınca yönetiliyor. TFF’nin tüm kurallarına uygun biçimde bu federasyon işleyebilir. örneğin; TFF, ‘altyapıdan takımda 2 oyuncu bulundurma zorunluğu var diyorsa’ biz de gruplara göre ayarlama yapabiliriz. Ampute Futbol’da altyapı diye bir sistem yok. Her takımda 1-2 oyuncu bulundurma zaruriliği olmalı. bu biçimde gelişiriz ve bu oyuncular sonrasındasında ulusal ekibe da hizmet ederler.
“ANTRENÖRLÜK HAYALİM VAR”
– elbette hayallerin vardır. Pekala nedir Rahmi Özcan’ın maksatları, hayalleri?
Hayallerim içinde antrenörlük var. Başkanlık olur, olmaz bilemem. Yöneticilik yapmayı sevmiyor değilim. Kendi kulübümde yani; Alves Kablo Ampute Futbol Kulübü’nün hem lider yardımcısı, hem teknik yöneticisi de hem oyuncusuyum. Antrenörlük amacım olduğunu söyleyebilirim.
“AMPUTE OYNAYANLARIN ANTRENÖRLÜK YAPMA MEŞAKKATİ YOK”
– Profesyonel liglerde mesela; Üstün Lig’de bir kadro çalıştırmak üzere bir hayalin var mı?
Gazi Üniversitesi Spor Akademisi’ne giren birinci engelli atletlerden biriyim. Engelli atletlerin, engelli sporlarının gelişmesiyle birlikte açılan, hayatını yönetmesine yönelik bir proje. Çok da başarılı oldu. 18 yıldır Ampute Ulusal Grubu’nda oynuyorum. Hem eğitimli birebir vakitte alaylıyım. İnşallah B lisansımı da yakında alırım. Birinci sefer profesyonel liglerde antrenörlük yapan engelli antrenör olmak istiyorum. Ampute Futbolu oynayıp, futbolun ortasında kalıp, ‘Futbol Engelsizdir’ diyebiliyorken, antrenörlük yapmanın da bir kahrı olmadığını göstermek istiyorum.
“GÖRÜŞTÜĞÜMÜZ HOCALAR DAİMA YARDIMCI OLUYOR”
– Hazırlık etabı fazlaca değerli. Kendini bu alanda daha da geliştirmek için neler yapıyorsun?
Vodafone Park’ta oynadığımız maçta dalya yaptım. 101 maç oynadım final maçıyla birlikte. Fakat daha 6 aylık bir antrenörüm. Hem oynuyorum hem oynatmaya çalışıyorum. Bu dediğimi şu anda yapabilecek tecrübe ve bilgiye sahip değilim. Kimseye saygısızlık yapmak istemem. Birkaç yıl daha sonra, sisteme bağlı, kurumsallaşmaya yakın bir kulüpte olağan olarak çalışmak isterim. Öğrenmeye devam ediyorum. Görüştüğümüz, bilgi alışverişinde bulunduğumuz hocalar var. örneğin; Bergama’da Fatih Çardak, Sakarya’dan İlker hoca, Trabzonspor’dan Tolga hoca… Altınordu’dan Ufuk Kahraman bir daha Mustafa Reşit Akçay… Hepsi aradığımızda dayanak oluyor. Ellerinden gelen katkıyı vermeye çalışıyorlar. Öğrene öğrene bir şeyler yapacağız. İnşallah nasip olur.
“TÜRKİYE’DE OYNAMAYA CAN ATIYORLAR”
– Ampute’de transfer konusuna gelelim. Türkiye’den yurt dışına gitmek isteyen oyuncular oluyor mu? Ya da durum nasıl şu anda?
Türkiye’den hiç bir oyuncu yurt dışına transfer olmak istemez. niye? Zira dünyanın en yeterli ligi bizde. Başka oyuncular bize gelmek istiyor. Tertibe gelen futbolcular Türkiye’de oynamaya can atıyor. Yöneticilerin gözlerinin içine bakıyorlardı. Üst seviye ve kaliteli bir ligimiz var. Dünyanın Premier Lig’i biziz. Bunu da rahatlıkla söylüyorum.
“AYAKLARIMIZA KAPANIP AĞLAYANLAR BİLE OLDU”
– Türk halkının ilgi ve sevgisi için neler söylersin?
Bu hususta inanılmaz memnunum. Türk vatandaşı olmanın gururunu yaşıyorum. 2010’da ‘Futbol alanı kuralım, engelliler ne yapıyor?’ demiş ve tahminen insanların ilgisini çeker düşünüyordum. Arjantin’de bir dünya şampiyonası yapıldı. 5 bin kişilik stada 15 bin kişi geldi. Kasabadaydı maç! ‘erkeklerin bakış açısına bak’ dedim. Ta ki 2017 Vodafone Park’taki maçımıza kadar. O gün de Türk milleti dayanağını esirgemedi. Kelam konusu ulusal kadro olduğu vakit hislerimiz ağırlaşıyor. bir daha stadı hınca hınç doldurduk. Biz özel bir milletiz. Stattan çıkınca bize sarılıp ağlayanlar, ayaklarımıza kapananlar oldu. Çok duygulandım. Kelam konusu ulusal grup olunca akan sular duruyor bizde.
RAHMİ ÖZCAN’IN GERÇEKLEŞMEYEN DÜŞÜ…
– Bu hisleri yaşattığınız için bizler de gururluyuz. Hislerimiz ve kalbimiz bir. Keyifli sohbetimizin sonuna geliyoruz. Son olarak eklemek istediğin bir şeyler var mı Rahmi?
Gerçekleşmeyen düşüm, onu da anlatayım. Frikikleri güzel kullanıyorum diye bana kullandırıyorlar. Geçen yıl da 2-3 frikik atmıştım. Avrupa Şampiyonası yarı finalinde Rusya maçında frikik oldu. Alican’a ‘Sen sevin, gol olacak’ dedim. Vurdum gol oldu. Bu turnuva öncesi bir hayal gördüm. Bu kere, ‘Hocam sen ekibi geriye çek, aslına bakarsan gol olacak’ diyordum. Taraftara da elimi kaldırdım, ‘Siz gol diye bağırın’ dedim. ‘Gol olacak’ dedim fakat bunu yaşayamadım. Son mesajım nedir? Sizin aracılığınızla dayanağını esirgemeyen Cumhurbaşkanımıza, Türk halkına, bizi destekleyen, sevincimize ortak olan herkese farklı başka teşekkür ediyorum.
RAHMİ ÖZCAN İLE KISA KISA
Ampute Futbolu: Aşk
Şampiyonluk : Gurur
Gol krallığı : Hedef
eğer olmazsa olmazın: Futbol
En büyük hayalin: Dünya şampiyonluğuydu, gerçek oldu
Türk halkı: Teveccüh
Dinlediği müzik: Karışık, kulağıma güzel gelen her şey
En sevdiğin sinema: Yeşilçam sinemalarını ezbere bilirim
Desteklediği kadro: Beşiktaş