Svabya'nın küçük kasabası Sindelfingen'den gelen punk rock grubu Wizo turneye çıktığında konser serisi genellikle Stuttgart'ta bitiyor; 1990'larda bazen denildiği gibi “Ländle efsanesi” buraya çok yakın.
Ve yine de: Coğrafi olarak ve program açısından çoğunlukla Hannover ile Leipzig arasında bir yerde bulunan Berlin'deki performanslar, eski Die-Ärzte açılış grubu için bir iç saha maçı.
Bunu bu perşembe günü, grubun şu anki “Tur yine iyi olacak” konser turunun bir parçası olarak Friedrichshain'deki Astra'da performans sergilediğinde dışarıdan da görebiliyordunuz: biletleri tükenen kulübün önünde uzun bir kuyruk oluştu; Gişede satış olmasa bile kitlelerin girmesine izin vermek biraz zaman aldı.
İçeride, şarkıcı Axel Kurth, önceki konserlerde olduğu gibi dinleyiciler arasındaki Prenzl Swabian'lara çok fazla odaklanmadı (“Biz, anne-babanızın komşu köylerde yaşadığı Sindelfingen'den geliyoruz”), bunun yerine konsere uygun bir konuşmaya odaklandı. başkent. İlk şarkı bile (“Komik Gün Hırsızı”) hedef kitleye uyacak şekilde neşeyle yeniden yazıldı. Eşitlik ruhuna uygun olarak, sempati ifadelerini seyircilerin hakaretleri takip etti ve akşam boyunca daha sık ortaya çıkan çok sayıda orta parmak bir sorun bile değildi.
Grup, Ocak ayından bu yana Almanca konuşulan ülkelerde turneye çıkıyor ve Kurth, “her şeyi Berlin için” sakladıklarını açıkladı – “bunu biliyorsun.” Seyirci, özellikle biraz kişiselleştirilmiş olduğu için başkentin bu saldırısına gülümsedi. teklif tuzağa düşürüldü. Bunu bira şişeli İspanyol turistler ve orada bulunanların çoğunun köy kökenleri hakkında duyurular izledi. İronik mesafe (“Berlin'in karnaval metropolü Berlin'in nasıl sallanacağını biliyor”) ve yerel renklerin (“sizi bölgelere ayırmam gerekiyor mu?”) karışımıyla, başlangıçta biraz topal olan seyirciyi dans ettirdi.
Wizo, Rosa Luxemburg'un bir sözüne dayanarak “Ben öyleydim, öyleyim ve olacağım” şarkısını çaldığında, bir zamanlar bölünmüş olan şehrin farklı kültürel etkileri devreye girdi: “Umarım burada birkaç kişi vardır, Frotmann Kurth, “Doğu Berlin'de büyüyen ve Rosa Luxemburg'un kim olduğunu bilen” dedi ve “daha sonra Google'da aratabilecek” öğrenciler için spoiler verdi: “Harika bir domuz.”
Ama aslında bu yerel referanslar oldukça gereksiz görünüyordu, çünkü iş amaçlı cep telefonu kullanan kırklı yaşlarındaki piercingli gençler, yüz dövmeli insanlar ve gri saçlı insanlardan oluşan seyirci, kendisi de 40. yıl dönümüne doğru yarışan bir grup için gelmişti. nesiller boyunca insanları punk ve politikayla tanıştırdı. Muhtemelen en popüler Wizo albümü “UUAARRGH!”ın bu yıl 30 yaşında olduğunun utanç verici bir şekilde anlaşılması, bu albümün 30 yıldır gündemde olduğu anlamına da geliyor.
Bunu, Axel Kurth'un “Ben eşcinselim, Yahudiyim ve komünistim/Siyahiyim, engelliyim ama tıpkı bir insan gibiyim” gibi zamansız sözler söylediğinde farklı nesillerden insanların bağırarak eşlik ettiği konserde bunu görebiliyordunuz. senin gibi!” (“Zamanın Odası”) şarkısını söylüyor. Passau punk ortamındaki bir dizi intiharın ardından yazılan 1995 tarihli “Quadrat im Kreis” baladı gibi diğer parçalar, yalnızca özellikle Haberin Detayları ve depresyon konusuyla ilgili sınıflandırıcı ifadelerden dolayı izleyicinin tüylerini diken diken ediyor. Genel olarak.
Günaydın Berlin
Bülten
Kayıt olduğunuz için teşekkürler.
E-postayla bir onay alacaksınız.
Diğer şarkılarda, aynı zaman aralığından ve her slayttan önce Korona politikasından Kültürü İptal Etmeye kadar Nasyonal Sosyalizmin önemsizleştirildiği bir günümüzde biraz rahatsız olabilirsiniz – örneğin “eskiden neydi” dendiğinde Gestapo, bugün BKA” (“kafasından vuruldu”). Ancak şarkının amacı Üçüncü Reich'ı görecelileştirmek değil, daha ziyade Slime (“Polizei/SA/SS”) tarafından halihazırda geliştirilen polemiksel punk rock geleneğine uyuyor. İzleyici aynı zamanda şarkıya eşlik ederek 1994 tarihli orijinalinde söylediği gibi “60 yıl önceki kanunları” “90 yıl önceki kanunlara” dönüştürdüklerinde zamansal referansların düzeltildiğinin de farkındadır. Ve herhangi birinin şüphesi varsa, Wizo bu akşam bir kez daha vurgulayacak: Yeni bir şarkıda söyledikleri gibi, “Açıkça Nazilere karşılar”.
Potsdam'daki gizli toplantı raporları şaşırttı
Wizo şarkıcısı Axel Kurth, aşırı sağcılık konusunda daha sık net sözler buluyor: Sağa karşı şu anda gerçekleşmekte olan gösteriler memnuniyetle karşılanacak; ancak Wizo, “trend bittiğinde” ve sağ görüşlüler devam ettiğinde bile devam edecek. -Aşırı kanat tehlikesi, sığınma hakkını sıkılaştırmak için suistimal ediliyor, örneğin. Kurth, bunu zaten bildiğimizi söylüyor ve Potsdam'daki bir toplantıda yapılan “geri dönüş” planlarına ilişkin haberler karşısında, medyanın daha yaygın olan sürprizine şaşırıyor: “Naziler Nazi şeyleri yapıyor.”
Aslında Wizo'nun kesinlikle göstereceği bir buket kehanet metni var; Grup, 2016 gibi erken bir tarihte sağcı fikirlerin (“deja vu”) ve komplo teorilerinin (“gerçek”) yükselişini anlattı ve bunlar ancak korona salgınıyla daha fazla ilgi gördü. Astra'daki bu başarılı akşamda, durugörü şarkılarından yalnızca biri çalındı: “Erkenci Kuş”: Bu, kişinin “hazırlanması” gereken, yaklaşan “karanlık zamanlar” ve yeniden tutulacak sınır dışı edilme listeleri hakkındaydı. “mavi-kahverengi bok” yayılmaya devam ediyor.
Şarkı 2018'de yazıldı ama ancak geçen kış “Nothing will be good Again” adlı yeni albümde yayınlandı. Bu, izleyiciler için çok yeni, programın klasiklerle dolu geri kalan çoğunluğunun aksine, konu şarkı söylemeye ve birlikte dans etmeye gelince nispeten geç kalıyor. Ancak Wizo kendilerinin şımarmasına izin vermiyor: “Schweinewelt” ve “The Last Pig” klasikleriyle, iki saatten fazla pogodan sonra bitkin düşen seyircilerin son yedeklerini hâlâ gıdıklıyorlar. Ve kendi sahasında oynasın ya da oynamasın, sonunda seyirciler arasındaki yurttaşlarına göz kırparak dönüyor: “Swabian'ınızı unutmayın” diye bağırıyor Axel Kurth sahneden.
Ve yine de: Coğrafi olarak ve program açısından çoğunlukla Hannover ile Leipzig arasında bir yerde bulunan Berlin'deki performanslar, eski Die-Ärzte açılış grubu için bir iç saha maçı.
Bunu bu perşembe günü, grubun şu anki “Tur yine iyi olacak” konser turunun bir parçası olarak Friedrichshain'deki Astra'da performans sergilediğinde dışarıdan da görebiliyordunuz: biletleri tükenen kulübün önünde uzun bir kuyruk oluştu; Gişede satış olmasa bile kitlelerin girmesine izin vermek biraz zaman aldı.
İçeride, şarkıcı Axel Kurth, önceki konserlerde olduğu gibi dinleyiciler arasındaki Prenzl Swabian'lara çok fazla odaklanmadı (“Biz, anne-babanızın komşu köylerde yaşadığı Sindelfingen'den geliyoruz”), bunun yerine konsere uygun bir konuşmaya odaklandı. başkent. İlk şarkı bile (“Komik Gün Hırsızı”) hedef kitleye uyacak şekilde neşeyle yeniden yazıldı. Eşitlik ruhuna uygun olarak, sempati ifadelerini seyircilerin hakaretleri takip etti ve akşam boyunca daha sık ortaya çıkan çok sayıda orta parmak bir sorun bile değildi.
Grup, Ocak ayından bu yana Almanca konuşulan ülkelerde turneye çıkıyor ve Kurth, “her şeyi Berlin için” sakladıklarını açıkladı – “bunu biliyorsun.” Seyirci, özellikle biraz kişiselleştirilmiş olduğu için başkentin bu saldırısına gülümsedi. teklif tuzağa düşürüldü. Bunu bira şişeli İspanyol turistler ve orada bulunanların çoğunun köy kökenleri hakkında duyurular izledi. İronik mesafe (“Berlin'in karnaval metropolü Berlin'in nasıl sallanacağını biliyor”) ve yerel renklerin (“sizi bölgelere ayırmam gerekiyor mu?”) karışımıyla, başlangıçta biraz topal olan seyirciyi dans ettirdi.
Wizo, Rosa Luxemburg'un bir sözüne dayanarak “Ben öyleydim, öyleyim ve olacağım” şarkısını çaldığında, bir zamanlar bölünmüş olan şehrin farklı kültürel etkileri devreye girdi: “Umarım burada birkaç kişi vardır, Frotmann Kurth, “Doğu Berlin'de büyüyen ve Rosa Luxemburg'un kim olduğunu bilen” dedi ve “daha sonra Google'da aratabilecek” öğrenciler için spoiler verdi: “Harika bir domuz.”
Ama aslında bu yerel referanslar oldukça gereksiz görünüyordu, çünkü iş amaçlı cep telefonu kullanan kırklı yaşlarındaki piercingli gençler, yüz dövmeli insanlar ve gri saçlı insanlardan oluşan seyirci, kendisi de 40. yıl dönümüne doğru yarışan bir grup için gelmişti. nesiller boyunca insanları punk ve politikayla tanıştırdı. Muhtemelen en popüler Wizo albümü “UUAARRGH!”ın bu yıl 30 yaşında olduğunun utanç verici bir şekilde anlaşılması, bu albümün 30 yıldır gündemde olduğu anlamına da geliyor.
Bunu, Axel Kurth'un “Ben eşcinselim, Yahudiyim ve komünistim/Siyahiyim, engelliyim ama tıpkı bir insan gibiyim” gibi zamansız sözler söylediğinde farklı nesillerden insanların bağırarak eşlik ettiği konserde bunu görebiliyordunuz. senin gibi!” (“Zamanın Odası”) şarkısını söylüyor. Passau punk ortamındaki bir dizi intiharın ardından yazılan 1995 tarihli “Quadrat im Kreis” baladı gibi diğer parçalar, yalnızca özellikle Haberin Detayları ve depresyon konusuyla ilgili sınıflandırıcı ifadelerden dolayı izleyicinin tüylerini diken diken ediyor. Genel olarak.
Günaydın Berlin
Bülten
Kayıt olduğunuz için teşekkürler.
E-postayla bir onay alacaksınız.
Diğer şarkılarda, aynı zaman aralığından ve her slayttan önce Korona politikasından Kültürü İptal Etmeye kadar Nasyonal Sosyalizmin önemsizleştirildiği bir günümüzde biraz rahatsız olabilirsiniz – örneğin “eskiden neydi” dendiğinde Gestapo, bugün BKA” (“kafasından vuruldu”). Ancak şarkının amacı Üçüncü Reich'ı görecelileştirmek değil, daha ziyade Slime (“Polizei/SA/SS”) tarafından halihazırda geliştirilen polemiksel punk rock geleneğine uyuyor. İzleyici aynı zamanda şarkıya eşlik ederek 1994 tarihli orijinalinde söylediği gibi “60 yıl önceki kanunları” “90 yıl önceki kanunlara” dönüştürdüklerinde zamansal referansların düzeltildiğinin de farkındadır. Ve herhangi birinin şüphesi varsa, Wizo bu akşam bir kez daha vurgulayacak: Yeni bir şarkıda söyledikleri gibi, “Açıkça Nazilere karşılar”.
Potsdam'daki gizli toplantı raporları şaşırttı
Wizo şarkıcısı Axel Kurth, aşırı sağcılık konusunda daha sık net sözler buluyor: Sağa karşı şu anda gerçekleşmekte olan gösteriler memnuniyetle karşılanacak; ancak Wizo, “trend bittiğinde” ve sağ görüşlüler devam ettiğinde bile devam edecek. -Aşırı kanat tehlikesi, sığınma hakkını sıkılaştırmak için suistimal ediliyor, örneğin. Kurth, bunu zaten bildiğimizi söylüyor ve Potsdam'daki bir toplantıda yapılan “geri dönüş” planlarına ilişkin haberler karşısında, medyanın daha yaygın olan sürprizine şaşırıyor: “Naziler Nazi şeyleri yapıyor.”
Aslında Wizo'nun kesinlikle göstereceği bir buket kehanet metni var; Grup, 2016 gibi erken bir tarihte sağcı fikirlerin (“deja vu”) ve komplo teorilerinin (“gerçek”) yükselişini anlattı ve bunlar ancak korona salgınıyla daha fazla ilgi gördü. Astra'daki bu başarılı akşamda, durugörü şarkılarından yalnızca biri çalındı: “Erkenci Kuş”: Bu, kişinin “hazırlanması” gereken, yaklaşan “karanlık zamanlar” ve yeniden tutulacak sınır dışı edilme listeleri hakkındaydı. “mavi-kahverengi bok” yayılmaya devam ediyor.
Şarkı 2018'de yazıldı ama ancak geçen kış “Nothing will be good Again” adlı yeni albümde yayınlandı. Bu, izleyiciler için çok yeni, programın klasiklerle dolu geri kalan çoğunluğunun aksine, konu şarkı söylemeye ve birlikte dans etmeye gelince nispeten geç kalıyor. Ancak Wizo kendilerinin şımarmasına izin vermiyor: “Schweinewelt” ve “The Last Pig” klasikleriyle, iki saatten fazla pogodan sonra bitkin düşen seyircilerin son yedeklerini hâlâ gıdıklıyorlar. Ve kendi sahasında oynasın ya da oynamasın, sonunda seyirciler arasındaki yurttaşlarına göz kırparak dönüyor: “Swabian'ınızı unutmayın” diye bağırıyor Axel Kurth sahneden.