Kıskançlık olağan bir histir.
Yeni bir kardeşin kıskanılması ise; kaçınılmaz bir histir.
Her çocuk, annesinin ve babasının sevgisini-ilgisini üzerinde hissetmek ister. kimi vakit bu ilgi ve sevginin oburuyla paylaşıldığını izlemekten rahatsızlık duyabilir.
Bilhassa ailede birinci çocuk olanlarda bu durum daha ağır yaşanır. Zira; kardeşi olana kadar konutta tekti, tüm ilgi ve sevgi onun üzerindeydi, yeni bir kardeşin gelmesiyle paylaşılan ilgi onu ruhsal olarak olumsuz tesirler. Bu hisleri hissetmesi olağandır.
Kıymetli olan, anne- babanın bu ilgi ve sevgiyi mümkün olduğunca çocuklar içinde eşit dağıtmaya itina göstermesidir. Çocuklarının duygusal gereksinimlerini ve değişen hislerini yakından izlemesi, yaşanan olumsuz durumları evvelde süratlice fark etmesidir.
Yeni bir bebeğin gelmesi ailelerde heyecanla karşılanır. Yalnız, kimi vakit bu heyecana onlar kadar ortak olmayan biri olabilir yahut ne olacağı ile ilgili karışık hisler yaşayan biri kelam konusudur.
Ebeveynler, bu yeni/ sürpriz durumu ona (yaşına uygun biçimde) açıklamalıdır. Fazla detaya girmeden ve abi/abla olma sorumluluğunu öncesinden yüklemeden anlatılmasında yarar vardır.
Hamilelik ve daha sonrası süreçte her şey eski nizamda devam ediyor izlenimi verilmelidir. Bu ona inanç verecektir. Zira; büyük ve ani değişimler çocukları huzursuz edebilir.
Anne, baba ve başka ebeveynler var olan ilgilerine devam etmelidir ki telaş ortaya çıkmasın.
Bebeğe yapılan alışverişler fazlaca ortaya sunulmadan yahut eşit bir biçimde yapılabilir.
Bebeğin geleceği gün, yani birinci müsabaka anı epey kıymetlidir.
Doğum gerçekleşip, kıymetli (süt verme gibi) etaplar daha sonrası anne biraz rahatladıktan daha sonra abinin/ablanın baba eşliğinde odaya gelmesi daha olumlu olur.Güzel bir şey geleceği söz edildiği biçimde, annesini yorgun nazarann bir çocuk bu durumdan olumsuz etkilenebilir. Kardeşi ile ilgili olumsuz bir algıya kapılabilir.
Anneyi birinci görme anında, bebeğin kendi yatağında olması onu duygusal olarak biraz rahatlatabilir.
Evvel anne ile kurduğu diyalog, daha sonrasında bebeğin yatağına giderek kardeşi ile birinci müsabaka onu daha sakin tutacaktır.
Bu evrede çocuğunuzun yüz tabirlerini yakından takip etmeniz düzgün olur. Bir kaygı, kararsızlık fark ederseniz çabucak hislerini alın ve içini biraz rahatlatın.
bir süre boyunca anne-baba ve öbür ziyaretçiler ilgiyi onun üzerinde tutarsa daha fazla rahatlayabilir.
Kucağına almak isterse; bebeği de itimada alarak ona müsaade verin.
“Kardeşin geldi. Sen abi/abla oldun artık!..” üzere konuşmalar yapmamaya ihtimam gösterin.
Konuta dönme basamağında da; çocuğunuza (her şey eskisi üzere olmasa da) her şeyin evvelce olduğu/olacağı izlenimi yaratmalısınız. aslına bakarsan ortadaki farkı yaşayarak kendisi nazarancek ve değişimleri hissedecektir. Anne-baba olarak yapmanız gereken bu değişimi asgarî seviyede hissetmesini sağlamaktır. Yeni bebeğin konuta gelişine büsbütün ahenk sağlayana kadar ilgiyi onun üzerinde tutmaya itina gösterin.
Anne; muhtaçlıkları doğrultusunda bebekle epey ilgileneceğinden babanın yahut başka ebeveynlerin onunla ilgilenmesi, fizikî yahut duygusal muhtaçlıklarını gidermesi yararlı olur. Anne dinlenmiş ve biraz rahatlamışken onunla vakit geçirmelidir. Kardeşi gelmedilk evvel birlikte yaptıkları birtakım rutinleri annesiyle yapmak onu keyifli eder.
Çocuk; kardeşine karşı değişen hisler besleyebilir.
Bir an kardeşini hayli tatlı ve sempatik görüyorken bir anda tüm hisleri değişebilir. Sevdiğini söylüyorken bir anda onu istemediğini belirtebilir.
Bu durumlarda; onu sevmesi için zorlamayın, yorumsuz kalın ve ilgiyi onun üzerinde olağan seviyede devam ettirin. vakit içinde bu his dalgalanmaları azalacak meskende her şey yeni rutinine oturacaktır.
Kardeşler içindeki yaş farkı ne kadar azsa kıskançlık seviyesi o kadar artabilir. Okula giden bir çocuğunuz var ise, konutta kalan bir bebek onu rahatsız edebilir.
Gelişimi güzel seviyede ilerleyen çocuğunuz, bebeğin gelmesi ile gelişmeninde duraklama yahut gerileme yaşayabilir.
örneğin; konuşmaya yeni başlayan çocuğunuz bir anda konuştuğu sözleri söylememeye başlayabilir. Tuvalet eğitimini tamamlayan çocuğunuz bir anda bir daha altına kaçırmaya başlayabilir. Bu süreçler ekseriyetle geçicidir, uzun sürmesi durumunda bir uzmandan dayanak almak faydalı olacaktır.
İlginizi çekmeye çalışabilir. Siz ilginizi kâfi seviyede gösterirseniz bu davranışlarına pek gerek kalmayacaktır.
Olumlu davranışları ile ilgili hoş kelamlar söyleyebilirsiniz. Konutta birtakım düzenler değişse de oyun rutinlerini ihmal etmeyin. Biliyorsunuz, çocuklar için oyun vakit içinderı epey kıymetli.
Olumsuz hisler yaşadığını hissettiğinizde, onunla baş başa sohbetler yapın. Hislerini anladığınızı gösterin. Kardeşini sevmesi için onu zorlamayın. Her şey vakit içinde doğal akışında tertibe girecektir merak etmeyin.
Çocuklar büyüdüğünde; kardeş kıskançlığını denetim almak için, ortalarında çıkan arbede anlarında taraf olmamaya ihtimam gösterin. Arbedenin niçinini her ikisinden de anlatmasını isteyin, hislerini alın. Durum karşısında nasıl olması, nasıl davranılması gerektiği ile ilgili gerekli açıklamayı yapın. Bu kafidir. Haklı, haksız olarak ayırmamaya itina gösterin ve kardeş olduklarını, birtakım şeyleri birlikte paylaşmalarının değerli olduğunu söz edin.
Kardeşler içindeki hengameler ekseriyetle oyuncak paylaşmak istememelerinden kaynaklanır.
Kardeşi de olsa, çocuklar tüm oyuncaklarını kardeşi ile paylaşmak zorunda değildir. Ona yalnızca şu biçimde söyleyin. “Bazı oyuncaklarını kardeşinle paylaşmak zorunda değilsin. Ama birtakım şeylerinizi birlikte paylaşmanız kıymetli. Paylaşmak istemediğin, senin için özel oyuncaklarını odanda her insanın ulaşamayacağı bir yerde tutabilirsin. Kardeşinle paylaşmak istediklerini ise ortada bırakabilirsin. Bu onun için de geçerli. .” diyerek ortayı bulabilirsiniz..
Sağlıklı büyümeleri dileği ile..
Okumaya devam et...
Yeni bir kardeşin kıskanılması ise; kaçınılmaz bir histir.
Her çocuk, annesinin ve babasının sevgisini-ilgisini üzerinde hissetmek ister. kimi vakit bu ilgi ve sevginin oburuyla paylaşıldığını izlemekten rahatsızlık duyabilir.
Bilhassa ailede birinci çocuk olanlarda bu durum daha ağır yaşanır. Zira; kardeşi olana kadar konutta tekti, tüm ilgi ve sevgi onun üzerindeydi, yeni bir kardeşin gelmesiyle paylaşılan ilgi onu ruhsal olarak olumsuz tesirler. Bu hisleri hissetmesi olağandır.
Kıymetli olan, anne- babanın bu ilgi ve sevgiyi mümkün olduğunca çocuklar içinde eşit dağıtmaya itina göstermesidir. Çocuklarının duygusal gereksinimlerini ve değişen hislerini yakından izlemesi, yaşanan olumsuz durumları evvelde süratlice fark etmesidir.
Yeni bir bebeğin gelmesi ailelerde heyecanla karşılanır. Yalnız, kimi vakit bu heyecana onlar kadar ortak olmayan biri olabilir yahut ne olacağı ile ilgili karışık hisler yaşayan biri kelam konusudur.
Ebeveynler, bu yeni/ sürpriz durumu ona (yaşına uygun biçimde) açıklamalıdır. Fazla detaya girmeden ve abi/abla olma sorumluluğunu öncesinden yüklemeden anlatılmasında yarar vardır.
Hamilelik ve daha sonrası süreçte her şey eski nizamda devam ediyor izlenimi verilmelidir. Bu ona inanç verecektir. Zira; büyük ve ani değişimler çocukları huzursuz edebilir.
Anne, baba ve başka ebeveynler var olan ilgilerine devam etmelidir ki telaş ortaya çıkmasın.
Bebeğe yapılan alışverişler fazlaca ortaya sunulmadan yahut eşit bir biçimde yapılabilir.
Bebeğin geleceği gün, yani birinci müsabaka anı epey kıymetlidir.
Doğum gerçekleşip, kıymetli (süt verme gibi) etaplar daha sonrası anne biraz rahatladıktan daha sonra abinin/ablanın baba eşliğinde odaya gelmesi daha olumlu olur.Güzel bir şey geleceği söz edildiği biçimde, annesini yorgun nazarann bir çocuk bu durumdan olumsuz etkilenebilir. Kardeşi ile ilgili olumsuz bir algıya kapılabilir.
Anneyi birinci görme anında, bebeğin kendi yatağında olması onu duygusal olarak biraz rahatlatabilir.
Evvel anne ile kurduğu diyalog, daha sonrasında bebeğin yatağına giderek kardeşi ile birinci müsabaka onu daha sakin tutacaktır.
Bu evrede çocuğunuzun yüz tabirlerini yakından takip etmeniz düzgün olur. Bir kaygı, kararsızlık fark ederseniz çabucak hislerini alın ve içini biraz rahatlatın.
bir süre boyunca anne-baba ve öbür ziyaretçiler ilgiyi onun üzerinde tutarsa daha fazla rahatlayabilir.
Kucağına almak isterse; bebeği de itimada alarak ona müsaade verin.
“Kardeşin geldi. Sen abi/abla oldun artık!..” üzere konuşmalar yapmamaya ihtimam gösterin.
Konuta dönme basamağında da; çocuğunuza (her şey eskisi üzere olmasa da) her şeyin evvelce olduğu/olacağı izlenimi yaratmalısınız. aslına bakarsan ortadaki farkı yaşayarak kendisi nazarancek ve değişimleri hissedecektir. Anne-baba olarak yapmanız gereken bu değişimi asgarî seviyede hissetmesini sağlamaktır. Yeni bebeğin konuta gelişine büsbütün ahenk sağlayana kadar ilgiyi onun üzerinde tutmaya itina gösterin.
Anne; muhtaçlıkları doğrultusunda bebekle epey ilgileneceğinden babanın yahut başka ebeveynlerin onunla ilgilenmesi, fizikî yahut duygusal muhtaçlıklarını gidermesi yararlı olur. Anne dinlenmiş ve biraz rahatlamışken onunla vakit geçirmelidir. Kardeşi gelmedilk evvel birlikte yaptıkları birtakım rutinleri annesiyle yapmak onu keyifli eder.
Çocuk; kardeşine karşı değişen hisler besleyebilir.
Bir an kardeşini hayli tatlı ve sempatik görüyorken bir anda tüm hisleri değişebilir. Sevdiğini söylüyorken bir anda onu istemediğini belirtebilir.
Bu durumlarda; onu sevmesi için zorlamayın, yorumsuz kalın ve ilgiyi onun üzerinde olağan seviyede devam ettirin. vakit içinde bu his dalgalanmaları azalacak meskende her şey yeni rutinine oturacaktır.
Kardeşler içindeki yaş farkı ne kadar azsa kıskançlık seviyesi o kadar artabilir. Okula giden bir çocuğunuz var ise, konutta kalan bir bebek onu rahatsız edebilir.
Gelişimi güzel seviyede ilerleyen çocuğunuz, bebeğin gelmesi ile gelişmeninde duraklama yahut gerileme yaşayabilir.
örneğin; konuşmaya yeni başlayan çocuğunuz bir anda konuştuğu sözleri söylememeye başlayabilir. Tuvalet eğitimini tamamlayan çocuğunuz bir anda bir daha altına kaçırmaya başlayabilir. Bu süreçler ekseriyetle geçicidir, uzun sürmesi durumunda bir uzmandan dayanak almak faydalı olacaktır.
İlginizi çekmeye çalışabilir. Siz ilginizi kâfi seviyede gösterirseniz bu davranışlarına pek gerek kalmayacaktır.
Olumlu davranışları ile ilgili hoş kelamlar söyleyebilirsiniz. Konutta birtakım düzenler değişse de oyun rutinlerini ihmal etmeyin. Biliyorsunuz, çocuklar için oyun vakit içinderı epey kıymetli.
Olumsuz hisler yaşadığını hissettiğinizde, onunla baş başa sohbetler yapın. Hislerini anladığınızı gösterin. Kardeşini sevmesi için onu zorlamayın. Her şey vakit içinde doğal akışında tertibe girecektir merak etmeyin.
Çocuklar büyüdüğünde; kardeş kıskançlığını denetim almak için, ortalarında çıkan arbede anlarında taraf olmamaya ihtimam gösterin. Arbedenin niçinini her ikisinden de anlatmasını isteyin, hislerini alın. Durum karşısında nasıl olması, nasıl davranılması gerektiği ile ilgili gerekli açıklamayı yapın. Bu kafidir. Haklı, haksız olarak ayırmamaya itina gösterin ve kardeş olduklarını, birtakım şeyleri birlikte paylaşmalarının değerli olduğunu söz edin.
Kardeşler içindeki hengameler ekseriyetle oyuncak paylaşmak istememelerinden kaynaklanır.
Kardeşi de olsa, çocuklar tüm oyuncaklarını kardeşi ile paylaşmak zorunda değildir. Ona yalnızca şu biçimde söyleyin. “Bazı oyuncaklarını kardeşinle paylaşmak zorunda değilsin. Ama birtakım şeylerinizi birlikte paylaşmanız kıymetli. Paylaşmak istemediğin, senin için özel oyuncaklarını odanda her insanın ulaşamayacağı bir yerde tutabilirsin. Kardeşinle paylaşmak istediklerini ise ortada bırakabilirsin. Bu onun için de geçerli. .” diyerek ortayı bulabilirsiniz..
Sağlıklı büyümeleri dileği ile..
Okumaya devam et...