BURSA (İGFA) – İşte Gazeteci Muharrir Mesut Demir’in yazısı…
Türkiyem seferber oldu…
Kahramanmaraş depremi, tahminen 1999 zelzelesinden epeyce daha uzun mühlet konuşulacak, tartışılacak.
İçimiz yanıyor, yürekler dağlanıyor, imdat çığlıkları, yakınlarına ulaşmak isteyen vatandaşların gözü yaşlı feryatları, bir umut, bir umut daha, bir umut daha…
Zaman aleyhte işlerken, her bir dakikanın bile değerini epey uygun anlıyoruz.
Vefat edenlerin sayısı süratle yükseliyor.
Bölgede olan meslektaşlarımız, arkadaşlarımızdan dinlediklerimiz hakikaten içler acısı…
Bu bir doğal afet.
Siyaset üstü bir durum.
Ve…
Şu acı gerçekleri gördük Kahramanmaraş zelzelesinde;
Birinci gerçekler…
Daha 1, 2, 3 yıl evvel yapılan binalar yerle bir. Aklımıza, “Deprem değil, binalar öldürür” kelamı geldi…
Bu yapılan yeni binalara ruhsatlar nasıl verildi?
O kadar Meclis’ten yasa çıkarıldı. Boşuna mı çıkarıldı?
O maddelere onay veren bir milletvekili hala enkaz altında…
Denetim sistemi niye çalışmadı?
İnşaat işleri rantabl mı yürüyor? Parayı ver, ruhsatı al mantığından ne vakit çıkacağız?
Yapılan inşaatlarda, daireler satılmadan evvel ya da dairelerde oturmadan evvel niye kontrol yapılmıyor? Ya da kağıt üzerinde mi kontrol yapılıyor?
Bu yıkılan binalar kimler ruhsat verdi? Kimler o binalara oturma müsaadesi verdi?
O imzayı atanların tahminen de yakınları kaldı o binaların altında…
Vicdanları sızlıyor mu rüşvet alarak imza atanların?
Devlet bunların hesabını sormalı, en ağır cezalar vermeli…
Gelelim ikinci gerçeklere…
Türkiye’nin dört bir köşesinden yardımlar toplanıyor, bölgeye gönderiliyor.
Bölgede açlık, susuzluk, giysi, barınma ve bağlantı araç münasebetleri gereksinimi var.
Kızılay sarsıntı olduğu andan itibaren çadır kent kurması gerekmiyor muydu bölge vilayetlerine?
Dün haber servis edildi, Kızılay 5 bin çadır kuracak Kahramanmaraş’a diye…
niçin bu kadar beklenildi?
10 vilayette beşerler meskenlerine giremiyor, barınma gereksinimleri var soğuk kış şartlarında…
AFAD, Kızılay ve öbür kuruluşların hiç mi hazırlığı yoktu? Kılık-kıyafet, kumanya yemek, su depoları…
Deprem olur olmaz bölgeye niye gönderilmedi?
Aklımızı kemiren soruları vicdanen sormamız gerekiyor.
Türkiye hazır değil miydi mümkün 7 ve üzeri şiddetinde zelzeleye?
O kadar uyardı sarsıntı uzmanları, “deprem geliyor hazır olalım” diye…
Devlet ünitelerini sorgulamalı, “niçin hazır değildik?” sorusunu sormalı…
Gelelim üçüncü gerçeklere…
Deprem bölgesinde fırsatçılar, yağmacılar…
Ailelerini inançlı vilayetlere göndermek isteyenler, otobüs bilet fiyatlarını görür görmez şok oldu.
500 liralık biletler 800 liraya çıkarılmış.
Ne artırımı bu? Zelzele artırımı mı?
Devlet bunların hesabını sormalı. Tespit edilip gerekli en ağır cezalar verilmeli…
Yağmacılar…
Görüntüleri herkes izledi.
Hadi, yiyecek-içecek alsalar uygun de…
Televizyon alıp kaçan yağmacılar görüldü ekranlarda…
Kulağımıza gelen, yıkılan meskenlerde altın arayanların olduğu yönünde…
Bu nasıl vicdansızlıktır?
Allah’tan hiç mi korkmazsınız?
Devlet bunların da hesabını sormalı…
Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan, sarsıntısı yaşayan vilayetlere çabucak başka vilayetlerden Valiler atadı…
Yanı sıra…
Batı vilayetlerindeki vali ve belediye liderlerini bir daha sarsıntı bölgelerine bakılırsavlendirdi.
Bu epeyce değerliydi atamalar.
Devletin üst kademesi gereğini yaptı.
Dedik ya, bu durum siyaset üstü bir olay…
Bir ulusal televizyon kanalında, “Mehmetçik niye yok?” sorusu soruluyor.
O sırada ekranda Malatya’da askerlerin olduğu görünüyor.
Şimdi muhalefet vakti değil, artık birlik birliktelik vakti.
Eksikleri görüp söyleyerek takviye olunması gerekirken, yapılan bu gazetecilik değil.
Gazetecilik etik bedellerini bilmeyen, önüne gelen gazeteci olunca maalesef bu biçimde durumlar ortaya çıkıyor.
O yüzden basın meslek yasası ve basın meslek odası şart…
Biraz vicdan lütfen…
Acımız büyük tıpkı vakitte fazlaca büyük…
Allah’tan zelzelede hayatını kaybedenlere rahmet, yaralılarımıza acil şifalar diliyorum.
Umudumuz bitmedi bitmeyecek…
O enkazlardan inşallah daha pek hayli insanımız sağ salim çıkacak.
Adıyaman ve Kahramanmaraş’ta durum fazlaca vahim…
Halen çalışma bekleyen biroldukca enkaz bina var. Kurtarılmayı bekleyen insanlarımız var.
Koordinasyon merkezindeki yetkililerin tahlil üretmesini bekliyoruz.
Sağlıklı ve esen kalın…
Türkiyem seferber oldu…
Kahramanmaraş depremi, tahminen 1999 zelzelesinden epeyce daha uzun mühlet konuşulacak, tartışılacak.
İçimiz yanıyor, yürekler dağlanıyor, imdat çığlıkları, yakınlarına ulaşmak isteyen vatandaşların gözü yaşlı feryatları, bir umut, bir umut daha, bir umut daha…
Zaman aleyhte işlerken, her bir dakikanın bile değerini epey uygun anlıyoruz.
Vefat edenlerin sayısı süratle yükseliyor.
Bölgede olan meslektaşlarımız, arkadaşlarımızdan dinlediklerimiz hakikaten içler acısı…
Bu bir doğal afet.
Siyaset üstü bir durum.
Ve…
Şu acı gerçekleri gördük Kahramanmaraş zelzelesinde;
Birinci gerçekler…
Daha 1, 2, 3 yıl evvel yapılan binalar yerle bir. Aklımıza, “Deprem değil, binalar öldürür” kelamı geldi…
Bu yapılan yeni binalara ruhsatlar nasıl verildi?
O kadar Meclis’ten yasa çıkarıldı. Boşuna mı çıkarıldı?
O maddelere onay veren bir milletvekili hala enkaz altında…
Denetim sistemi niye çalışmadı?
İnşaat işleri rantabl mı yürüyor? Parayı ver, ruhsatı al mantığından ne vakit çıkacağız?
Yapılan inşaatlarda, daireler satılmadan evvel ya da dairelerde oturmadan evvel niye kontrol yapılmıyor? Ya da kağıt üzerinde mi kontrol yapılıyor?
Bu yıkılan binalar kimler ruhsat verdi? Kimler o binalara oturma müsaadesi verdi?
O imzayı atanların tahminen de yakınları kaldı o binaların altında…
Vicdanları sızlıyor mu rüşvet alarak imza atanların?
Devlet bunların hesabını sormalı, en ağır cezalar vermeli…
Gelelim ikinci gerçeklere…
Türkiye’nin dört bir köşesinden yardımlar toplanıyor, bölgeye gönderiliyor.
Bölgede açlık, susuzluk, giysi, barınma ve bağlantı araç münasebetleri gereksinimi var.
Kızılay sarsıntı olduğu andan itibaren çadır kent kurması gerekmiyor muydu bölge vilayetlerine?
Dün haber servis edildi, Kızılay 5 bin çadır kuracak Kahramanmaraş’a diye…
niçin bu kadar beklenildi?
10 vilayette beşerler meskenlerine giremiyor, barınma gereksinimleri var soğuk kış şartlarında…
AFAD, Kızılay ve öbür kuruluşların hiç mi hazırlığı yoktu? Kılık-kıyafet, kumanya yemek, su depoları…
Deprem olur olmaz bölgeye niye gönderilmedi?
Aklımızı kemiren soruları vicdanen sormamız gerekiyor.
Türkiye hazır değil miydi mümkün 7 ve üzeri şiddetinde zelzeleye?
O kadar uyardı sarsıntı uzmanları, “deprem geliyor hazır olalım” diye…
Devlet ünitelerini sorgulamalı, “niçin hazır değildik?” sorusunu sormalı…
Gelelim üçüncü gerçeklere…
Deprem bölgesinde fırsatçılar, yağmacılar…
Ailelerini inançlı vilayetlere göndermek isteyenler, otobüs bilet fiyatlarını görür görmez şok oldu.
500 liralık biletler 800 liraya çıkarılmış.
Ne artırımı bu? Zelzele artırımı mı?
Devlet bunların hesabını sormalı. Tespit edilip gerekli en ağır cezalar verilmeli…
Yağmacılar…
Görüntüleri herkes izledi.
Hadi, yiyecek-içecek alsalar uygun de…
Televizyon alıp kaçan yağmacılar görüldü ekranlarda…
Kulağımıza gelen, yıkılan meskenlerde altın arayanların olduğu yönünde…
Bu nasıl vicdansızlıktır?
Allah’tan hiç mi korkmazsınız?
Devlet bunların da hesabını sormalı…
Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan, sarsıntısı yaşayan vilayetlere çabucak başka vilayetlerden Valiler atadı…
Yanı sıra…
Batı vilayetlerindeki vali ve belediye liderlerini bir daha sarsıntı bölgelerine bakılırsavlendirdi.
Bu epeyce değerliydi atamalar.
Devletin üst kademesi gereğini yaptı.
Dedik ya, bu durum siyaset üstü bir olay…
Bir ulusal televizyon kanalında, “Mehmetçik niye yok?” sorusu soruluyor.
O sırada ekranda Malatya’da askerlerin olduğu görünüyor.
Şimdi muhalefet vakti değil, artık birlik birliktelik vakti.
Eksikleri görüp söyleyerek takviye olunması gerekirken, yapılan bu gazetecilik değil.
Gazetecilik etik bedellerini bilmeyen, önüne gelen gazeteci olunca maalesef bu biçimde durumlar ortaya çıkıyor.
O yüzden basın meslek yasası ve basın meslek odası şart…
Biraz vicdan lütfen…
Acımız büyük tıpkı vakitte fazlaca büyük…
Allah’tan zelzelede hayatını kaybedenlere rahmet, yaralılarımıza acil şifalar diliyorum.
Umudumuz bitmedi bitmeyecek…
O enkazlardan inşallah daha pek hayli insanımız sağ salim çıkacak.
Adıyaman ve Kahramanmaraş’ta durum fazlaca vahim…
Halen çalışma bekleyen biroldukca enkaz bina var. Kurtarılmayı bekleyen insanlarımız var.
Koordinasyon merkezindeki yetkililerin tahlil üretmesini bekliyoruz.
Sağlıklı ve esen kalın…