Akhtar kitabının birinci kısmını kaygıya ayırarak, endişenin hayvanlarda ve insanlarda bulunmasının pek gerekli bir his olduğunu zira endişenin organizmanın hayatta kalma fonksiyonuna takviye olduğunu belirterek başlamış. Kaygı ve telaşın misal özelliklerinden bahsederek (kötü bir şey olacağına dair hissi barındırırlar). Dehşetin objesi olması bakımından daha rasyonel olduğunu ancak korkunun gerçekleri bulandırması sebebiyle klinik durumlar yarattığını tabir etmiş. Fobi ile korkulan obje içindeki ilgiyi açıklamış ve sembolik kristalleşmelerini örneklerle göstermiştir. Kaygının ve tasanın kültürlere göre farklılıklarına da değinmiştir.
Klein’a bakılırsa; psikotik kaygı
Winnicott’a nazaran; düşünülemeyen kaygı
Hurwich’e nazaran; Yok olma tasası, zihinsel işleyişi bozma tehlikesi taşırlar.
Hayvan fobisi ve toplumsal fobinin yaşlara bakılırsa ayrımını yapmış, agorafobideki ‘’eşlikçi’’nin obje ilgileri açısından ehemmiyetini belirtmiştir. Kitap iki kısma ayrılmak formuyla de incelenebilir; (İki kısımdaki başlıklar kesin olarak özne ve obje ayrımını vermese de..
1-) Yalnızca özneyi/acı çekeni etkileyen (korku, açgözlülük, suçluluk)
2-) Nesne/nesneleri de etkileyenler (aldatma, ihanet, intikam)
a-) Açgözlülük; kısmı ise Ezop’un bu mevzuyu fazlaca uygun açıklayan hikayesiyle başlamış. Bunu Klein’ın; ağırlaşmış oral saldırganlık (saldırgan dürtünün yoğunluğu ve erken çocukluktaki gerçek mahrumiyet) ile açıklayarak açgözlülüğü içe atımla, hasetin, yansıtmayla alakalı olduğunu göstermiştir.
b-) Suçluluk; duyma kapasitesi objeleri içselleştirme kapasitesine denk düşer açıklamasıyla başlatmış, utancın benlik mefkuresine sadık kalamamaktan, suçluluğun ise kişinin üstben buyruklarını yerine getirememesiyle ilişkilendirmiştir. Suçluluk, ebeveynin yaptıklarını çocuğun başına kakmasıyla tetiklenir. Kendini suçlamak, sert bir ebeveyne öykünerek, birincil obje ile bağını koruma etmesiyle oluşur. Bağlamı ne olursa olsun, Oidipal suçluluk her vakit tehlikeye atılmış bir aşk ömrüyle sonuçlanır.
c-) Aldatma; Her palavrada kendilik objesini değştirmeye yönelik ruhsal hareket vardır. Aldatma, biçimi ne olursa olsun, erken devirdeki travmadan doğar bu yüzden kendine ve diğerlerine acı çektirir.
d-) İhanet; dağınık benlik hasarı, çok vaatkar ebeveynle özdeşleşim, haset hislerine karşı sadistik zafer halinde obje ilgilerinden doğar.
e-) İntikam; Erken çocukluk devrinde aldığı hasarın üstünü örtme biçiminde de olabilir. Freud’un intikam üzerine birinci yorumu, sessizlik ortasında acı çekildiğinde daha patojenik hale geldiğine inandığı travma bağlamında açıklamıştır. İntikam almak, faydalanmanın üstesinden gelme mümkünlüğünü elinde meblağ, fakat olanlar hakkında konuşmak da yardımcı olur. Bu yüzden psikanaliz epey kıymetlidir. İntikam aksiyonlarının muhatabı her vakit inciten kişi değildir. Bundan dolayı zayıf objelere de yönelebilir. (Terör saldırıları)
Okumaya devam et...
Klein’a bakılırsa; psikotik kaygı
Winnicott’a nazaran; düşünülemeyen kaygı
Hurwich’e nazaran; Yok olma tasası, zihinsel işleyişi bozma tehlikesi taşırlar.
Hayvan fobisi ve toplumsal fobinin yaşlara bakılırsa ayrımını yapmış, agorafobideki ‘’eşlikçi’’nin obje ilgileri açısından ehemmiyetini belirtmiştir. Kitap iki kısma ayrılmak formuyla de incelenebilir; (İki kısımdaki başlıklar kesin olarak özne ve obje ayrımını vermese de..
1-) Yalnızca özneyi/acı çekeni etkileyen (korku, açgözlülük, suçluluk)
2-) Nesne/nesneleri de etkileyenler (aldatma, ihanet, intikam)
a-) Açgözlülük; kısmı ise Ezop’un bu mevzuyu fazlaca uygun açıklayan hikayesiyle başlamış. Bunu Klein’ın; ağırlaşmış oral saldırganlık (saldırgan dürtünün yoğunluğu ve erken çocukluktaki gerçek mahrumiyet) ile açıklayarak açgözlülüğü içe atımla, hasetin, yansıtmayla alakalı olduğunu göstermiştir.
b-) Suçluluk; duyma kapasitesi objeleri içselleştirme kapasitesine denk düşer açıklamasıyla başlatmış, utancın benlik mefkuresine sadık kalamamaktan, suçluluğun ise kişinin üstben buyruklarını yerine getirememesiyle ilişkilendirmiştir. Suçluluk, ebeveynin yaptıklarını çocuğun başına kakmasıyla tetiklenir. Kendini suçlamak, sert bir ebeveyne öykünerek, birincil obje ile bağını koruma etmesiyle oluşur. Bağlamı ne olursa olsun, Oidipal suçluluk her vakit tehlikeye atılmış bir aşk ömrüyle sonuçlanır.
c-) Aldatma; Her palavrada kendilik objesini değştirmeye yönelik ruhsal hareket vardır. Aldatma, biçimi ne olursa olsun, erken devirdeki travmadan doğar bu yüzden kendine ve diğerlerine acı çektirir.
d-) İhanet; dağınık benlik hasarı, çok vaatkar ebeveynle özdeşleşim, haset hislerine karşı sadistik zafer halinde obje ilgilerinden doğar.
e-) İntikam; Erken çocukluk devrinde aldığı hasarın üstünü örtme biçiminde de olabilir. Freud’un intikam üzerine birinci yorumu, sessizlik ortasında acı çekildiğinde daha patojenik hale geldiğine inandığı travma bağlamında açıklamıştır. İntikam almak, faydalanmanın üstesinden gelme mümkünlüğünü elinde meblağ, fakat olanlar hakkında konuşmak da yardımcı olur. Bu yüzden psikanaliz epey kıymetlidir. İntikam aksiyonlarının muhatabı her vakit inciten kişi değildir. Bundan dolayı zayıf objelere de yönelebilir. (Terör saldırıları)
Okumaya devam et...