İnsanların omurlarındaki temel ihtiyaçlardan biri bağlantı kurmadır. Alakaları etkileyen en kıymetli etken ise bağlantıdır. Gelin bağlarımız üzerinde en epey tesire sahip olan bağlantıya ve Bağlantı pürüzleri konusuna göz atalım.
İletişim ile ilgili biroldukca tarif bulunmaktadır. Bunlardan kimileri şöyledir;
İletişim niyetin karşılıklı olarak değiş tokuşudur.
İletişim, yardımıyla dünyayı manalı kıldığımız ve bu manası diğerleri ile paylaştığımız insani bir müddetçtir.
İletişim, insanların toplu biçimde yaşamaya başlamalarından itibaren, toplumsal etkileşimlerde rol oynayan, sembolik bildirilerin karşılıklı ulaştırılmasıyla kimi manaları ortalarında paylaşması sürecidir.
İletişim, iki kişiyi bağlantı içine sokan psiko-sosyal bir müddetçtir.
Tüm bu tanımlar incelendiğinde bağlantıda en az iki insanın olduğu; bağlantının karşılıklı olduğu; bağlantının bir müddetç olduğu ve irtibatın bilginin, hissin, niyetin ve yaşantının bir paylaşımı olduğu söylenebilir.
Bu yazıda günlük ömürde sıkça yaptığımız yahut karşılaştığımız bağlantı engellerinden öğüt vermek, yargılamak, soru sormak, teşhis koymak, teselli etmek, kendine odaklanmak ve alay etmeye yer verilecektir.
B: Sorma yavrum benim de akşama kadar canım çıktı. Neler ile uğraştığımı söylesem aklın almaz.
B: Yürütmek epeyce güç geliyorsa koş sen de bu biçimde çocuğum.
İşte bu kusurlar irtibat sürecinin kalitesini düşürmektedir. Tabi ki verilen bu cevapların irtibatın bağlamına bakılırsa değişmekte olduğunu da göz arkası etmemek gerekir. Karşılıklı etkileşen bu süreçte bireyin karşısındakini etkisiz dinlemesi, karşısındakine odaklanmaması ve onu manaya eforu içerisine girmemesi irtibat manisi olarak tanımlanabilir.
Asıl kıymetli olan da bu yanlışların farkına varabilmek ve vakit ortasında sayısını azaltmaktır.
Okumaya devam et...
İletişim ile ilgili biroldukca tarif bulunmaktadır. Bunlardan kimileri şöyledir;
İletişim niyetin karşılıklı olarak değiş tokuşudur.
İletişim, yardımıyla dünyayı manalı kıldığımız ve bu manası diğerleri ile paylaştığımız insani bir müddetçtir.
İletişim, insanların toplu biçimde yaşamaya başlamalarından itibaren, toplumsal etkileşimlerde rol oynayan, sembolik bildirilerin karşılıklı ulaştırılmasıyla kimi manaları ortalarında paylaşması sürecidir.
İletişim, iki kişiyi bağlantı içine sokan psiko-sosyal bir müddetçtir.
Tüm bu tanımlar incelendiğinde bağlantıda en az iki insanın olduğu; bağlantının karşılıklı olduğu; bağlantının bir müddetç olduğu ve irtibatın bilginin, hissin, niyetin ve yaşantının bir paylaşımı olduğu söylenebilir.
Bu yazıda günlük ömürde sıkça yaptığımız yahut karşılaştığımız bağlantı engellerinden öğüt vermek, yargılamak, soru sormak, teşhis koymak, teselli etmek, kendine odaklanmak ve alay etmeye yer verilecektir.
- Öğüt vermek, tahlil getirmek, yönlendirmek: Dinleyicinin irtibat sürecinde “şu biçimde yap, bu biçimde yap”, “böyle hareket etmelisin”, “buna üzüleceğine artık harekete geçsen güzel edersin” üzere öğüt vermeye, tahlil üretmeye dayalı verdiği reaksiyonlardan oluşur.
- Yargılamak, eleştirmek, isim takmak: Dinleyicinin irtibat sürecinde “sen aslına bakarsanız daima kolaya kaçarsın”, “bebek üzere davranıyorsun” üzere verdiği yargılayıcı reaksiyonlardır.
- Soru sormak, araştırmak, incelemek: Dinleyicinin irtibat sürecinde “niçin?”, “sen ona ne yaptın?”, “o sana ne dedi?”, “hanginiz evvel söylemiş oldu?” üzere sorgulayıcı yansılar vermesidir.
- Teşhis, teşhis koymak, analiz etmek: Dinleyicinin irtibat sürecinde “aslında sen o denli demek istemiyorsun…”, “ben senin aslında niye o denli yaptığını biliyorum”, “aslında senin sıkıntının başka” üzere durumu teşhis etmeye yönelik verdiği yansılar vermesidir.
- Teskin, teselli etmek, mevzuyu değiştirmek: Dinleyicinin irtibat sürecinde “aldırma, boş ver”, “düzelir canım, bunu keder etme”, “geçer aldırma”, “üzülme”, “başka şeyden konuşalım” üzere kişiyi teselli etmeye yönelik verdiği reaksiyonlardır.
- Kendine odaklanma: Dinleyicinin irtibat sürecinde karşısındaki bireye ve onun yaşadıklarına değil, kendi yaşantılarına odaklanarak bu çerçevede yansılar vermesidir. Aşağıdaki örnekteki üzeredir.
B: Sorma yavrum benim de akşama kadar canım çıktı. Neler ile uğraştığımı söylesem aklın almaz.
- Şaka yapma, alay etme: Dinleyicinin bağlantı sürecinde karşısındaki şahısla ve onun yaşadıkları ile alay etmesi ve latifeler yapmasıdır. Aşağıdaki örnekteki üzeredir.
B: Yürütmek epeyce güç geliyorsa koş sen de bu biçimde çocuğum.
İşte bu kusurlar irtibat sürecinin kalitesini düşürmektedir. Tabi ki verilen bu cevapların irtibatın bağlamına bakılırsa değişmekte olduğunu da göz arkası etmemek gerekir. Karşılıklı etkileşen bu süreçte bireyin karşısındakini etkisiz dinlemesi, karşısındakine odaklanmaması ve onu manaya eforu içerisine girmemesi irtibat manisi olarak tanımlanabilir.
Asıl kıymetli olan da bu yanlışların farkına varabilmek ve vakit ortasında sayısını azaltmaktır.
Okumaya devam et...