Kültür Senatörü Joe Chialo Çarşamba günü Unter den Linden Devlet Operası’nda yeni yönetim ekibinin sunumunda Christian Thielemann’ın genel müzik direktörü olarak atanmasının tarihi bir olay olduğunu söyledi. Chialo, Thielemann’ın Deutsche Oper’daki 20 yıllık süresine atıfta bulunarak, Thielemann’ın iki Berlin operasında patron olarak görev yapan ilk şef olduğunu söyledi. O zamanlar Thielemann, Senato’nun arazi toplulaştırması yapmaya çalıştığı sert bir Berlin opera anlaşmazlığının ortasında savaşıyordu. Hatta kapatmalar ve birleşmeler bile tartışıldı. Bazı yerlerde Doğu-Batı çatışması yaşandı. Bugün böyle bir şey yok: Bugün şehirdeki tüm evler Goethe’nin şu sloganı altında gayri resmi olarak birleşmiş görünüyor: “Kim çok şey getirirse, bazılarına bir şey getirir.”
Thielemann, çarşamba günü yeni yönetmen Elisabeth Sobotka’nın yanında otururken tiyatro yönetmeninin “Faust”tan alıntısını yaptı. Sobotka da kendi adına siyasi bir tiyatronun farklı seslere izin vermesi ve nüanslara dayanması gerektiğini söyledi. Sadece siyah ve beyaz değil. Bunu belgelemek gerekirse opera ideal sanat formudur. Goethe’nin “Tiyatroya Prelüd”ünde olduğu gibi Devlet Operası da eskiyle yeninin karışımına duyulan temel özlemi konu alıyor. Goethe’nin o dönemde tiyatroculara verdiği görev şuydu: “Ne kadar da saçma, başarmalısınız!” Gelecekte, Sobotka/Thielemann ekibi, herkesi memnun etme arzusunun rahat bir keyfilikle sonuçlanmamasını sağlamalıdır.
Berlin Kültür Senatörü Joe ChialoPaulus Ponizak/Berliner Zeitung
Reklam | Okumaya devam etmek için kaydırın
Joe Chialo oldukça inandırıcı bir şekilde her başarının temelinin en yüksek kalite olduğunu söyledi ve Thielemann da bunu başka hiçbir şeye benzemiyor: “Mükemmelliği sarsmamalıyız.” Chialo, Thielemann’ı müzik menajeri olarak geçirdiği zamandan beri tanıyor ve belli ki Orkestra şefiyle olan ilişki, iyi bir sohbet noktası buldu: Chialo, Berliner Zeitung’a “Onun karşısında bir alet yapımcısı olarak değil, bir müzisyen olarak oturmam bana yardımcı oluyor” dedi. 2024 sonbaharında Berlin’e gelecek olan yeni yönetmen, Thielemann’ın kendisi için bir tehdit değil, bir değer olduğunu çok iyi bildiğini de açıkça belirtti. Bunun, Thielemann’ın yaşlandıkça daha hoşgörülü olduğunu ve artık kavga modundan çıktığını söylemesiyle bir ilgisi olabilir: Thielemann, Berliner Zeitung’a “Ben de daha diplomatik biri oldum” dedi. Hatalarından ders aldı ve günlük hayatta kendini yıpratmak istedi. Devlet Operası’nda bu gündelik yaşam aslında 2025/2026 sezonuyla birlikte başlıyor.
Beş yıllık sözleşmesi bulunan Thielemann’ın gelecek sezonda en fazla bir prömiyeri olacak. Bundan sonra yaklaşık 20 opera olmalı. Spektrum Çarşamba günü geniş bir şekilde formüle edildi; Thielemann, Staatskapelle’nin “Noel oratoryosundan gösteriye kadar” her şeyi çalması gerektiğini söyledi. Bu oldukça belirsiz ama muhtemelen başka yolu yok, çünkü Sobotka’nın oyun planı Daniel Barenboim’le olan zamanına kadar uzanıyor ve dolayısıyla her şey büyük ölçüde değişim halinde. Durum, modern operanın içinde bulunduğu ikilemi gösteriyor: Uzun vadeli sözleşmeler planlamayı son derece karmaşık hale getiriyor ve bazen yaratıcıların taviz vermekten başka seçeneği kalmıyor. Sonunda el yazısının tanınıp tanınamayacağına karar vermek zordur. Thielemann, Barrie Kosky’nin Komische Oper’ından özellikle örnek olarak bahsediyor çünkü daha önce hiç var olmayan bir repertuar oluşturdu.
Geleceğin Devlet Operası yönetmeni Elisabeth SobotkaPaulus Ponizak/Berliner Zeitung
Sobotka, Berliner Zeitung’a “birçokları için büyüleyici, büyülü anların” olmasını sağlamak istediğini söyledi. Gençlerde opera heyecanını uyandırmanın tek yolu budur. Operaya başlangıcını Viyana Devlet Operası’nda Richard Wagner’in “Tanrıların Alacakaranlığı” performansıyla gerçekleştirdi. Wagner ve Thielemann’ın onların odak noktası olacağını söylemeye gerek yok. Devlet Operası’nın repertuarında “Rienzi” dışında tüm Wagner operaları bulunuyor ve bunlar kullanılacak. Efsanevi Thielemann Ring’in “Meistersinger” ve “Tristan” ile birlikte yeniden başlaması kesinlikle planlanıyor. Ancak Thielemann aynı zamanda bir operet hayranı olduğundan ışıklı formu da mevcut olacak. Thielemann, Lehar ve Kalman’la ilgilendiğini ve Hans Werner Henze ve belki de bilinmeyen diğerlerinin de akla yatkın olduğunu söyledi. Tabii Thielemann da Richard Strauss’u yapmak istiyor, listenin başında “Gölgesiz Kadın” yer alıyor.
Yeni yönetim operayı açmak istiyor: Sobotka’nın aklında çocuklara yönelik kendi opera gösterileri var ve okullar ve velilerle çalışmak istiyor. Thielemann, insanların paketli bir öğle yemeğiyle gelebileceği ve uygun fiyatlarla “yarım konser” dinleyebileceği “öğle yemeği konserleri” hakkında felsefe yapıyor. Klasik için her zaman bir takım elbise giymek zorunda değilsiniz, bazen “bol görünüm” mümkündür – eğer çerçeve uyuyorsa. Ancak yaşlı tilki hemen araya girerek bunun elbette müzisyenlerin vardiya programlarıyla koordine edilmesi gerektiğini söylüyor.
Genel müzik yönetmeni olarak Barenboim’in halefi: Christian ThielemannPaulus Ponizak/Berliner Zeitung
Thielemann, operanın politik doğasını, zamansız içeriğinin güncelliğinde görüyor; bugün bazı yerlerde uygulandığı gibi bunun tersi değil. Şöyle diyor: “Tosca – bu MeToo ve sonu iyi değil!” Ama aynı zamanda şunu da söylüyor: “Do majör apolitiktir, CDU politiktir.” İlerici bir sanat yönetmenini muhafazakar bir genel müzik yönetmeniyle eşleştirme deneyi, Staatsoper Unter den Linden’de. Thielemann rahatlamış ve artık hiçbir şey olmak istemediğini söylüyor. Kendi kendine ironi ekliyor: “Biri bir zamanlar şöyle demişti: Evde oturmanın ne anlamı var, dünyaca ünlü?” Daniel Barenboim Devlet Operası’nda değişimi kutsadı: “Gelecekle ilgili beklentiyle doluydu”, alıntıya göre Senatör Chialo’nun, değiştirilen genel müzik direktörünün selamı.
Thielemann, çarşamba günü yeni yönetmen Elisabeth Sobotka’nın yanında otururken tiyatro yönetmeninin “Faust”tan alıntısını yaptı. Sobotka da kendi adına siyasi bir tiyatronun farklı seslere izin vermesi ve nüanslara dayanması gerektiğini söyledi. Sadece siyah ve beyaz değil. Bunu belgelemek gerekirse opera ideal sanat formudur. Goethe’nin “Tiyatroya Prelüd”ünde olduğu gibi Devlet Operası da eskiyle yeninin karışımına duyulan temel özlemi konu alıyor. Goethe’nin o dönemde tiyatroculara verdiği görev şuydu: “Ne kadar da saçma, başarmalısınız!” Gelecekte, Sobotka/Thielemann ekibi, herkesi memnun etme arzusunun rahat bir keyfilikle sonuçlanmamasını sağlamalıdır.
Berlin Kültür Senatörü Joe ChialoPaulus Ponizak/Berliner Zeitung
Reklam | Okumaya devam etmek için kaydırın
Joe Chialo oldukça inandırıcı bir şekilde her başarının temelinin en yüksek kalite olduğunu söyledi ve Thielemann da bunu başka hiçbir şeye benzemiyor: “Mükemmelliği sarsmamalıyız.” Chialo, Thielemann’ı müzik menajeri olarak geçirdiği zamandan beri tanıyor ve belli ki Orkestra şefiyle olan ilişki, iyi bir sohbet noktası buldu: Chialo, Berliner Zeitung’a “Onun karşısında bir alet yapımcısı olarak değil, bir müzisyen olarak oturmam bana yardımcı oluyor” dedi. 2024 sonbaharında Berlin’e gelecek olan yeni yönetmen, Thielemann’ın kendisi için bir tehdit değil, bir değer olduğunu çok iyi bildiğini de açıkça belirtti. Bunun, Thielemann’ın yaşlandıkça daha hoşgörülü olduğunu ve artık kavga modundan çıktığını söylemesiyle bir ilgisi olabilir: Thielemann, Berliner Zeitung’a “Ben de daha diplomatik biri oldum” dedi. Hatalarından ders aldı ve günlük hayatta kendini yıpratmak istedi. Devlet Operası’nda bu gündelik yaşam aslında 2025/2026 sezonuyla birlikte başlıyor.
Beş yıllık sözleşmesi bulunan Thielemann’ın gelecek sezonda en fazla bir prömiyeri olacak. Bundan sonra yaklaşık 20 opera olmalı. Spektrum Çarşamba günü geniş bir şekilde formüle edildi; Thielemann, Staatskapelle’nin “Noel oratoryosundan gösteriye kadar” her şeyi çalması gerektiğini söyledi. Bu oldukça belirsiz ama muhtemelen başka yolu yok, çünkü Sobotka’nın oyun planı Daniel Barenboim’le olan zamanına kadar uzanıyor ve dolayısıyla her şey büyük ölçüde değişim halinde. Durum, modern operanın içinde bulunduğu ikilemi gösteriyor: Uzun vadeli sözleşmeler planlamayı son derece karmaşık hale getiriyor ve bazen yaratıcıların taviz vermekten başka seçeneği kalmıyor. Sonunda el yazısının tanınıp tanınamayacağına karar vermek zordur. Thielemann, Barrie Kosky’nin Komische Oper’ından özellikle örnek olarak bahsediyor çünkü daha önce hiç var olmayan bir repertuar oluşturdu.
Geleceğin Devlet Operası yönetmeni Elisabeth SobotkaPaulus Ponizak/Berliner Zeitung
Sobotka, Berliner Zeitung’a “birçokları için büyüleyici, büyülü anların” olmasını sağlamak istediğini söyledi. Gençlerde opera heyecanını uyandırmanın tek yolu budur. Operaya başlangıcını Viyana Devlet Operası’nda Richard Wagner’in “Tanrıların Alacakaranlığı” performansıyla gerçekleştirdi. Wagner ve Thielemann’ın onların odak noktası olacağını söylemeye gerek yok. Devlet Operası’nın repertuarında “Rienzi” dışında tüm Wagner operaları bulunuyor ve bunlar kullanılacak. Efsanevi Thielemann Ring’in “Meistersinger” ve “Tristan” ile birlikte yeniden başlaması kesinlikle planlanıyor. Ancak Thielemann aynı zamanda bir operet hayranı olduğundan ışıklı formu da mevcut olacak. Thielemann, Lehar ve Kalman’la ilgilendiğini ve Hans Werner Henze ve belki de bilinmeyen diğerlerinin de akla yatkın olduğunu söyledi. Tabii Thielemann da Richard Strauss’u yapmak istiyor, listenin başında “Gölgesiz Kadın” yer alıyor.
Yeni yönetim operayı açmak istiyor: Sobotka’nın aklında çocuklara yönelik kendi opera gösterileri var ve okullar ve velilerle çalışmak istiyor. Thielemann, insanların paketli bir öğle yemeğiyle gelebileceği ve uygun fiyatlarla “yarım konser” dinleyebileceği “öğle yemeği konserleri” hakkında felsefe yapıyor. Klasik için her zaman bir takım elbise giymek zorunda değilsiniz, bazen “bol görünüm” mümkündür – eğer çerçeve uyuyorsa. Ancak yaşlı tilki hemen araya girerek bunun elbette müzisyenlerin vardiya programlarıyla koordine edilmesi gerektiğini söylüyor.
Genel müzik yönetmeni olarak Barenboim’in halefi: Christian ThielemannPaulus Ponizak/Berliner Zeitung
Thielemann, operanın politik doğasını, zamansız içeriğinin güncelliğinde görüyor; bugün bazı yerlerde uygulandığı gibi bunun tersi değil. Şöyle diyor: “Tosca – bu MeToo ve sonu iyi değil!” Ama aynı zamanda şunu da söylüyor: “Do majör apolitiktir, CDU politiktir.” İlerici bir sanat yönetmenini muhafazakar bir genel müzik yönetmeniyle eşleştirme deneyi, Staatsoper Unter den Linden’de. Thielemann rahatlamış ve artık hiçbir şey olmak istemediğini söylüyor. Kendi kendine ironi ekliyor: “Biri bir zamanlar şöyle demişti: Evde oturmanın ne anlamı var, dünyaca ünlü?” Daniel Barenboim Devlet Operası’nda değişimi kutsadı: “Gelecekle ilgili beklentiyle doluydu”, alıntıya göre Senatör Chialo’nun, değiştirilen genel müzik direktörünün selamı.