Ev
Müzik
Hafta sonu için yeni kayıtlar: Gorillaz, Skrillex, Miss Grit
Gorillaz, avatar değirmeninin ne kadar güçlü çalıştığına hayret ediyor. Skrillex, hassas kişiler için yaygınlaşıyor. Ve Bayan Grit bir sayborg olmak istiyor.
Stefan Hochgesand
Avatarlar daha iyi pop eylemleri mi? Gorillaz’ın yeni albümü “Cracker Island”ın kapağıWarner Müzik/dpa
Gorillaz: “Cracker Adası” (Parlophone/Warner)
Bunun hala bu kadar iyi gitmesi şaşırtıcı! Çünkü konsept en başından biraz tuhaf geliyordu – ya da en azından sanki çok çabuk eskime potansiyeli varmış gibi: Damon Albarn, bir zamanlar grubu Blur (Oasis’in “rakipleri”) ile birlikte 90’ların Britpop’unun belirleyici kahramanlarından biri. . , 1998’de komik avatarlardan oluşan ve sürekli yeni konuklar davet eden Gorillaz’ı kurdu. Şu anda kim çok havalı – veya (tekrar) olabilir.
Yeni, şimdi sekizinci kayıt olan “Cracker Island”da bunlar, diğerlerinin yanı sıra: rahat Kaliforniyalı soft porn funk basçısı Thundercat (LP’yi açan kişi), ama aynı zamanda rock tarihinin en iyi seslerinden biri olan efsanevi Fleetwood Mac solisti Stevie Nicks . Büyük lüks psych-pop looper’ları Tame Impala’dan bahsetmiyorum bile; ve son olarak sinematik bir baladda Beck. Sonuçta, Arcade Fire’ın “Everything Now” ruhuna uygun olarak, melankolikler ve melankolik olmak isteyenler için harika, tür değiştiren bir parti rekoru.
Skrillex: “Ateş Arayışı” + “Fazla Yaklaşma” (Atlantik/Warner)
Ne ritim! 2015’ten beri uzun çalma rekoru yok – ve şimdi ikisi tek seferde, sadece iki gün arayla: Enerjiyle dolu bas odaklı “Quest For Fire” ve Emorap muadili “Don’t Get Too Close”. Dubstep’i icat etmeyen ama dünyaca ünlü yapan Skrillex (ve daha kabadayı, daha ticari kardeşi Brostep gibi) diskografisinde yeni bir sayfa açmak istiyor. Skrillex 2.0.
Sadık kaldığı şey, mega yıldızlarla (Missy Elliot ve Justin Bieber gibi) ve ayrıca Bristol’den bas heykeltıraş Joker veya deneysel perküsyoncu Elli Keszler gibi sahne çevrelerinde büyük puan alan insanlarla eşit düzeyde işbirliği yapabileceğidir. . Bu arada, güçlü başlık parçası “Don’t Get Too Close”da Skrillex, Rihanna ve Selena Gomez için de yazan Berlin doğumlu Bibi Bourelly ile bir araya geliyor. Ya da bir araya gelmiyorlar, çünkü bu kirpi modunda bir şarkı: sivri uçlar koyun ve bunun yerine (duygusal) bir güvenlik mesafesi oluşturun. Kesinlikle birçok kişiye Covid sonrası dönemde bile tanıdık gelecek bir duygu. Skrillex hassas insanlar için ana akımdır.
Bayan Grit: “Cyborg’u Takip Edin” (Sessiz/Pias)
Oturup dikkatinizi çekmenizi sağlayan bir çıkış: New York’ta yaşayan Koreli-Amerikalı müzisyen Margaret Sohn, namı diğer Miss Grit, siborglar hakkında – yani kendisinin bir insan-makine olarak kendisi hakkında – ya da olması gerektiği hakkında bir konsept kayıt yaptı. biri şöyle diyor: bir makine-insan olarak mı? Ancak Haberin Detayları, çoğumuzun kendimizi makinelere her zamankinden daha yakından bağlaması veya kablosuz olarak bağlanması değil, bu da düşünme ve hissetme şeklimizi değiştiriyor – hayır, Bayan Grit özellikle yabancı tanımların ötesinde bir cyborg olarak kendini yeniden icat etmekle ilgileniyor.
Bunun Koreli “kökleri” ile ama aynı zamanda ikili olmayan kimliğiyle de ilgisi olduğundan oldukça eminim. Her halükarda, ses, elektroniğe tamamen aşık olan ve aynı zamanda nazik sentezleyici hayallerine yer bırakan, sürükleyici, melodik bir indie rock’tır. Muhtemelen bir cyborg’un rüyası. Ne kadar çok olduğunu düşünmek için yapılmış akılda kalıcı bir kayıt dijital detoks kendin için beğenirsin ya da beğenmezsin.
Müzik
Hafta sonu için yeni kayıtlar: Gorillaz, Skrillex, Miss Grit
Gorillaz, avatar değirmeninin ne kadar güçlü çalıştığına hayret ediyor. Skrillex, hassas kişiler için yaygınlaşıyor. Ve Bayan Grit bir sayborg olmak istiyor.
Stefan Hochgesand
Avatarlar daha iyi pop eylemleri mi? Gorillaz’ın yeni albümü “Cracker Island”ın kapağıWarner Müzik/dpa
Gorillaz: “Cracker Adası” (Parlophone/Warner)
Bunun hala bu kadar iyi gitmesi şaşırtıcı! Çünkü konsept en başından biraz tuhaf geliyordu – ya da en azından sanki çok çabuk eskime potansiyeli varmış gibi: Damon Albarn, bir zamanlar grubu Blur (Oasis’in “rakipleri”) ile birlikte 90’ların Britpop’unun belirleyici kahramanlarından biri. . , 1998’de komik avatarlardan oluşan ve sürekli yeni konuklar davet eden Gorillaz’ı kurdu. Şu anda kim çok havalı – veya (tekrar) olabilir.
Yeni, şimdi sekizinci kayıt olan “Cracker Island”da bunlar, diğerlerinin yanı sıra: rahat Kaliforniyalı soft porn funk basçısı Thundercat (LP’yi açan kişi), ama aynı zamanda rock tarihinin en iyi seslerinden biri olan efsanevi Fleetwood Mac solisti Stevie Nicks . Büyük lüks psych-pop looper’ları Tame Impala’dan bahsetmiyorum bile; ve son olarak sinematik bir baladda Beck. Sonuçta, Arcade Fire’ın “Everything Now” ruhuna uygun olarak, melankolikler ve melankolik olmak isteyenler için harika, tür değiştiren bir parti rekoru.
Skrillex: “Ateş Arayışı” + “Fazla Yaklaşma” (Atlantik/Warner)
Ne ritim! 2015’ten beri uzun çalma rekoru yok – ve şimdi ikisi tek seferde, sadece iki gün arayla: Enerjiyle dolu bas odaklı “Quest For Fire” ve Emorap muadili “Don’t Get Too Close”. Dubstep’i icat etmeyen ama dünyaca ünlü yapan Skrillex (ve daha kabadayı, daha ticari kardeşi Brostep gibi) diskografisinde yeni bir sayfa açmak istiyor. Skrillex 2.0.
Sadık kaldığı şey, mega yıldızlarla (Missy Elliot ve Justin Bieber gibi) ve ayrıca Bristol’den bas heykeltıraş Joker veya deneysel perküsyoncu Elli Keszler gibi sahne çevrelerinde büyük puan alan insanlarla eşit düzeyde işbirliği yapabileceğidir. . Bu arada, güçlü başlık parçası “Don’t Get Too Close”da Skrillex, Rihanna ve Selena Gomez için de yazan Berlin doğumlu Bibi Bourelly ile bir araya geliyor. Ya da bir araya gelmiyorlar, çünkü bu kirpi modunda bir şarkı: sivri uçlar koyun ve bunun yerine (duygusal) bir güvenlik mesafesi oluşturun. Kesinlikle birçok kişiye Covid sonrası dönemde bile tanıdık gelecek bir duygu. Skrillex hassas insanlar için ana akımdır.
Bayan Grit: “Cyborg’u Takip Edin” (Sessiz/Pias)
Oturup dikkatinizi çekmenizi sağlayan bir çıkış: New York’ta yaşayan Koreli-Amerikalı müzisyen Margaret Sohn, namı diğer Miss Grit, siborglar hakkında – yani kendisinin bir insan-makine olarak kendisi hakkında – ya da olması gerektiği hakkında bir konsept kayıt yaptı. biri şöyle diyor: bir makine-insan olarak mı? Ancak Haberin Detayları, çoğumuzun kendimizi makinelere her zamankinden daha yakından bağlaması veya kablosuz olarak bağlanması değil, bu da düşünme ve hissetme şeklimizi değiştiriyor – hayır, Bayan Grit özellikle yabancı tanımların ötesinde bir cyborg olarak kendini yeniden icat etmekle ilgileniyor.
Bunun Koreli “kökleri” ile ama aynı zamanda ikili olmayan kimliğiyle de ilgisi olduğundan oldukça eminim. Her halükarda, ses, elektroniğe tamamen aşık olan ve aynı zamanda nazik sentezleyici hayallerine yer bırakan, sürükleyici, melodik bir indie rock’tır. Muhtemelen bir cyborg’un rüyası. Ne kadar çok olduğunu düşünmek için yapılmış akılda kalıcı bir kayıt dijital detoks kendin için beğenirsin ya da beğenmezsin.