niçin EĞİTİM KOÇU?
Gelişen ve daima değişen dünyamızda beşerler olarak daima bir yarış halindeyiz. İnternet yardımıyla artık herkes her bilgiye kolaylıkla ulaşabiliyor. Demek istediğim artık bilginin değeri yok. “Ne alakası var”, “Hiç olur mu o denli şey?” diyebilirsiniz. bu biçimde şu biçimde açıklayım: Ben size iki defa iki kaç eder? Diye sorsam karşılıklar hayli sesli olacak. Pekala ben size ışığın kırılması deneyini yaptırıp elde ettiğiniz sonuçlara nazaran yapılması gereken matematik süreçleri ile ilgili sorular sorsam? Bir durup düşünürdük değil mi? İşte günümüz dünyasında da bilgiyi bilmek değil bilgiyi işlemek, yorumlamak daha değerli hale geldi. Ve ne yazık ki biroldukca öğrenci de işte bu noktada sorun yaşıyor. Motivasyonu düşüyor ve başarısızlık girdabının ortasında dönüp duruyor. Yalnızca akademik başarısı değil buna bağlı olarak iç huzursuzluk, sonluluk hali, depresyon, aile içi çatışma yaşama, aileden uzaklaşma, okul fobisi gelişmesi v.b. biroldukca sorun açığa çıkabiliyor. Bu noktada öğrenciye profesyonel biçimde yardım edildiği taktirde saydığımız bu sorunlar göğüslenebiliyor ve bir tahlile ulaşabiliyor.
Eğitim koçluğu öğrencinin potansiyelini ortaya çıkartırken beraberinde ona gerçekçi amaçlar buldurmayı emeller. Bunu da Sokretes’in doğurtma usulünde olduğu üzere öğrenciye mükemmel sorular dediğimiz soruları sorarak yapar ve bilgiyi öğrencinin ortasından adeta sökerek çıkartır, bilgiyi doğurtur. Burada en kıymetli gayelerden birisi de gerçekçi, ulaşılabilir, spesifik, ölçülebilir maksatlar konulmasıdır.
Bir eğitim koçu her öğrencinin biricik olduğu kabul eder. Ve zakanın doğrusal değil hayli istikametli olduğunu savunur. Bu alandaki en değerli kuramcı ise H. Gardner’dır. Gardner zakanın fazlaca istikametli olduğunu kabul eder ve zekayı sekiz alana ayırır.( Sözel zeka, matematiksel zeka, doğasal zeka, Ritmik zeka, İçsel zeka, uzamsal zeka, toplumsal zeka, kinestetik zeka)Bir eğitim koçu da öğrenciyi ele ele alırken Gardner üzere bütüncül düşünür ve öğrenciye doğrusal bakmaz. Yani bir masada yemek yiyebilmemiz için o masanın bütün ayaklarının sağlam olması gerekmektedir o denli değil mi? Tıpkı biçimde bir öğrencinin nitekim başarılı olabilmesi için de aile, okul, öğretmenin iş birliği içerisinde ilerlemesi gerekir. Hatta eğitim koçunun meslek hududunu aşan durumlar olduğu vakit -yani öğrencide tanısı konulmuş ya da konulmamış panik atak, depresyon, hiperaktivite ve tasa bozukluğu v.b durumlar var ise- bu iş birliğine psikolog ve psikiyatrların da eşlik etmesi gerekebilir.
Sonuç olarak niye eğitim koçu dersek:
Çünkü potansiyel ortaya çıkartır.
Çünkü güdülenmeyi artırıp motivasyonu pekiştirir.
Çünkü sorunlara farklı bir bakış açısıyla yaklaşmaya imkan tanır.
Çünkü öğrenciye öğrenmeyi öğretir.
Çünkü öğrenciyi hayata hazırlar.
Hande ENES/EĞİTİM KOÇU
Okumaya devam et...
Gelişen ve daima değişen dünyamızda beşerler olarak daima bir yarış halindeyiz. İnternet yardımıyla artık herkes her bilgiye kolaylıkla ulaşabiliyor. Demek istediğim artık bilginin değeri yok. “Ne alakası var”, “Hiç olur mu o denli şey?” diyebilirsiniz. bu biçimde şu biçimde açıklayım: Ben size iki defa iki kaç eder? Diye sorsam karşılıklar hayli sesli olacak. Pekala ben size ışığın kırılması deneyini yaptırıp elde ettiğiniz sonuçlara nazaran yapılması gereken matematik süreçleri ile ilgili sorular sorsam? Bir durup düşünürdük değil mi? İşte günümüz dünyasında da bilgiyi bilmek değil bilgiyi işlemek, yorumlamak daha değerli hale geldi. Ve ne yazık ki biroldukca öğrenci de işte bu noktada sorun yaşıyor. Motivasyonu düşüyor ve başarısızlık girdabının ortasında dönüp duruyor. Yalnızca akademik başarısı değil buna bağlı olarak iç huzursuzluk, sonluluk hali, depresyon, aile içi çatışma yaşama, aileden uzaklaşma, okul fobisi gelişmesi v.b. biroldukca sorun açığa çıkabiliyor. Bu noktada öğrenciye profesyonel biçimde yardım edildiği taktirde saydığımız bu sorunlar göğüslenebiliyor ve bir tahlile ulaşabiliyor.
Eğitim koçluğu öğrencinin potansiyelini ortaya çıkartırken beraberinde ona gerçekçi amaçlar buldurmayı emeller. Bunu da Sokretes’in doğurtma usulünde olduğu üzere öğrenciye mükemmel sorular dediğimiz soruları sorarak yapar ve bilgiyi öğrencinin ortasından adeta sökerek çıkartır, bilgiyi doğurtur. Burada en kıymetli gayelerden birisi de gerçekçi, ulaşılabilir, spesifik, ölçülebilir maksatlar konulmasıdır.
Bir eğitim koçu her öğrencinin biricik olduğu kabul eder. Ve zakanın doğrusal değil hayli istikametli olduğunu savunur. Bu alandaki en değerli kuramcı ise H. Gardner’dır. Gardner zakanın fazlaca istikametli olduğunu kabul eder ve zekayı sekiz alana ayırır.( Sözel zeka, matematiksel zeka, doğasal zeka, Ritmik zeka, İçsel zeka, uzamsal zeka, toplumsal zeka, kinestetik zeka)Bir eğitim koçu da öğrenciyi ele ele alırken Gardner üzere bütüncül düşünür ve öğrenciye doğrusal bakmaz. Yani bir masada yemek yiyebilmemiz için o masanın bütün ayaklarının sağlam olması gerekmektedir o denli değil mi? Tıpkı biçimde bir öğrencinin nitekim başarılı olabilmesi için de aile, okul, öğretmenin iş birliği içerisinde ilerlemesi gerekir. Hatta eğitim koçunun meslek hududunu aşan durumlar olduğu vakit -yani öğrencide tanısı konulmuş ya da konulmamış panik atak, depresyon, hiperaktivite ve tasa bozukluğu v.b durumlar var ise- bu iş birliğine psikolog ve psikiyatrların da eşlik etmesi gerekebilir.
Sonuç olarak niye eğitim koçu dersek:
Çünkü potansiyel ortaya çıkartır.
Çünkü güdülenmeyi artırıp motivasyonu pekiştirir.
Çünkü sorunlara farklı bir bakış açısıyla yaklaşmaya imkan tanır.
Çünkü öğrenciye öğrenmeyi öğretir.
Çünkü öğrenciyi hayata hazırlar.
Hande ENES/EĞİTİM KOÇU
Okumaya devam et...