Siz de mi; “Özveriliyim. Hudut koyamıyorum. Bu sebeptendir ki daima kalbim kırılmıştır. Umarım yeni dostlarımla yaşamam tıpkı şeyi” diyenlerden siniz?
Aynı şeyleri yapıp farklı sonuç beklemek en büyük yanılgıdır bilginize. Albert Einstein “Aptallığın en büyük delili, tıpkı şeyi tekraren yapıp farklı bir sonuç almayı ummaktır” diyor.
Yanıtınız; “Ben bunları bile bile yapiyorum tıpkı zamanda” oluyorsa devamını okuyun lütfen.
Ölçünüzü müdafaanız için bir formül önereyim bu biçimde ister misiniz?
Tek formül kullanın; istemelerini bekleyin.
İstediklerinde verdikleriniz sindirilmezse yenilerini vermeyin. Sindirildiğini gösteren ise teşekkür etmeleridir
Bu formül hem sizin ölçünüze hem onların istek ölçüsüne istikrar getirir. Evvelkilerden farkı olsun dost olduklarınızla bu formülü deneyin.
Çocuğunuz bile olsa onun yapması gereken şeyi siz onun yerine yapmayın. Denesin başaramazsa yardım istediğinde devreye girin. Sorumluluğunu v.s. üstlenmeyin.
Sizden teklif ya da katkı isterlerse yapın ki makbul olsun.
Bu öz itimat sağlar tahminen onlara da.
İstemesini beklemeden yardım edeceklerimiz kimlerdir biliyor musunuz?
Küçük çocuklar, bedensel/zihinsel engelliler, yaşlılar ve yardım istemeyi bile düşünemeyecek kadar darda olanlar. Bu saydığımız insanlara yardım etmek onlara olduğu kadar kendi insanlığımıza da borcumuzdur o niçinle asla lütuf sayılmaz ve asla kıymetinin bilinip bilinmeyeceği tartışılmaz.
Bunların haricinde ki kimseler için gerekenden çok özveri de bulunmayın ki; Kendi hakları ve sizin nazaranviniz saymaya başlamasınlar.
Ayrıca bilin ki; Fikriniz sorulduğunda dikkatle dinlenecektir, yardımınız istenmişse gereksinimi karşılayacaktır. Öteki türlü paylaşım değil öğüt ve hatta kimi durumlarda müdahale olarak algılanabilir.
Bu mevzuda bakış açınızı da sorgulamanızı öneririm. Almakta hudut yoktur diye düşünmeyin vermekte hudut şayet olmazsa almak sonu kaybolabilir doğal olarak.
Yani karşınızdakilerle değil sizinle ilgili bir istikrar için bakış açınızı netleştirin.
İstikrar sihirli bir kelamdır. Huzuru temin eder.
“ Daima verici olmayı öğrendik” diyorsunuz sanırım.
Alanlar, daima sizden öz bilgi isteyenler de bunu bildiklerinden hürmet ya da teşekkür gereği duymadan vermenizi bekliyor olabilirler mi? Ne dersiniz?
Gördüğünüz üzere karşıdakilerle değil sizinle ilgili bir durum yani.
“Evet ben kabul ediyorum. Benim yanlışım. Daima bu biçimde oldu. Hatta evvelce severek kabul edenler çabucak sonrasında sen ne karışıyorsun diyebildiler” diyorsunuz sanırım?
Oburlarının tavrını değil kendi tavrınızı düzenleyebilirsiniz fakat. aslına bakarsan karşınızdakiler de sizin tavrınıza bakılırsa hareket ederler sıklıkla.
Bilmelisiniz ki; Yanlışını görüp kabul etmek fazilettir gidermekse kendine hürmet.
Diğerlerinden beklemeden o saygıyı kendinize göstermeniz ise sizin sorumluluğunuzdur.
Diğerlerine verici olarak harcadığınız tavrı kestiğinizde vaktiniz bol geliyor, boşluk bunaltıcı oluyorsa şayet; Yeni bir şey deneyimleyin. Durmayı öğrenin örneğin.
Her şeyden uzak azıcık dinlenmeniz, bir hikaye okumanız, hoş bir sinema izlemeniz, keyif alacağınız bir gezinti ya da ertelenmiş bir uğraşla kendinizi ödüllendirmeniz huzurunuzu ve iç barışınızı çoğaltacaktır
Kaynak: https://egekisiselgelisim.com.tr
Okumaya devam et...
Aynı şeyleri yapıp farklı sonuç beklemek en büyük yanılgıdır bilginize. Albert Einstein “Aptallığın en büyük delili, tıpkı şeyi tekraren yapıp farklı bir sonuç almayı ummaktır” diyor.
Yanıtınız; “Ben bunları bile bile yapiyorum tıpkı zamanda” oluyorsa devamını okuyun lütfen.
Ölçünüzü müdafaanız için bir formül önereyim bu biçimde ister misiniz?
Tek formül kullanın; istemelerini bekleyin.
İstediklerinde verdikleriniz sindirilmezse yenilerini vermeyin. Sindirildiğini gösteren ise teşekkür etmeleridir
Bu formül hem sizin ölçünüze hem onların istek ölçüsüne istikrar getirir. Evvelkilerden farkı olsun dost olduklarınızla bu formülü deneyin.
Çocuğunuz bile olsa onun yapması gereken şeyi siz onun yerine yapmayın. Denesin başaramazsa yardım istediğinde devreye girin. Sorumluluğunu v.s. üstlenmeyin.
Sizden teklif ya da katkı isterlerse yapın ki makbul olsun.
Bu öz itimat sağlar tahminen onlara da.
İstemesini beklemeden yardım edeceklerimiz kimlerdir biliyor musunuz?
Küçük çocuklar, bedensel/zihinsel engelliler, yaşlılar ve yardım istemeyi bile düşünemeyecek kadar darda olanlar. Bu saydığımız insanlara yardım etmek onlara olduğu kadar kendi insanlığımıza da borcumuzdur o niçinle asla lütuf sayılmaz ve asla kıymetinin bilinip bilinmeyeceği tartışılmaz.
Bunların haricinde ki kimseler için gerekenden çok özveri de bulunmayın ki; Kendi hakları ve sizin nazaranviniz saymaya başlamasınlar.
Ayrıca bilin ki; Fikriniz sorulduğunda dikkatle dinlenecektir, yardımınız istenmişse gereksinimi karşılayacaktır. Öteki türlü paylaşım değil öğüt ve hatta kimi durumlarda müdahale olarak algılanabilir.
Bu mevzuda bakış açınızı da sorgulamanızı öneririm. Almakta hudut yoktur diye düşünmeyin vermekte hudut şayet olmazsa almak sonu kaybolabilir doğal olarak.
Yani karşınızdakilerle değil sizinle ilgili bir istikrar için bakış açınızı netleştirin.
İstikrar sihirli bir kelamdır. Huzuru temin eder.
“ Daima verici olmayı öğrendik” diyorsunuz sanırım.
Alanlar, daima sizden öz bilgi isteyenler de bunu bildiklerinden hürmet ya da teşekkür gereği duymadan vermenizi bekliyor olabilirler mi? Ne dersiniz?
Gördüğünüz üzere karşıdakilerle değil sizinle ilgili bir durum yani.
“Evet ben kabul ediyorum. Benim yanlışım. Daima bu biçimde oldu. Hatta evvelce severek kabul edenler çabucak sonrasında sen ne karışıyorsun diyebildiler” diyorsunuz sanırım?
Oburlarının tavrını değil kendi tavrınızı düzenleyebilirsiniz fakat. aslına bakarsan karşınızdakiler de sizin tavrınıza bakılırsa hareket ederler sıklıkla.
Bilmelisiniz ki; Yanlışını görüp kabul etmek fazilettir gidermekse kendine hürmet.
Diğerlerinden beklemeden o saygıyı kendinize göstermeniz ise sizin sorumluluğunuzdur.
Diğerlerine verici olarak harcadığınız tavrı kestiğinizde vaktiniz bol geliyor, boşluk bunaltıcı oluyorsa şayet; Yeni bir şey deneyimleyin. Durmayı öğrenin örneğin.
Her şeyden uzak azıcık dinlenmeniz, bir hikaye okumanız, hoş bir sinema izlemeniz, keyif alacağınız bir gezinti ya da ertelenmiş bir uğraşla kendinizi ödüllendirmeniz huzurunuzu ve iç barışınızı çoğaltacaktır
Kaynak: https://egekisiselgelisim.com.tr
Okumaya devam et...