ÇOCUĞUM OKULA GİTMEK İSTEMİYOR!!
Çocukların farklı sebeplerle okula gitmek istemediğini sık sık duyarız ve bu durum ekseriyetle olağan kabul edilir. Okula gittikten kısa bir süre daha sonra da tabiatıyla kaybolur. Ancak kimi vakit çocuğun okula gitmek istememesi süreklilik arz eder ve kendi kendinize uyguladığınız prosedürler ile bir yere varamazsınız.
Çocukların okula gitmek istememesinin sebepleri nelerdir?
Çocukların okula gitmek istememesinin farklı sebepleri olabilir. ‘Ayrılık kaygısı’ dediğimiz durum bu sebeplerin başında gelir. Çocuk anne, baba yahut bakım veren bireyden ayrılmakta zorlanır. Bacaklarına yapışıp ağlayabilir, okula gitmek istemediğini tekraren söyler, sızlanır yahut bağırıp çağırabilir. Okula gitmemek için karın ağrısı, bulantı, baş ağrısı üzere sebepleri öne sürer. Bilhassa birinci kez okula başlayan çocuklarda sık görülen bir durumdur. Olağan kabul edilebilir, ama uzun bir müddetdir devam ediyorsa, belirtiler ve çocuğun yaşadığı problemler şiddetli ise, okula gittikten daha sonra da devam ediyorsa takip etmek ve gereğinde uzman bir bireyden yardım almakta yarar vardır. Uzamış ve giderek artıyor olması önemli ve acil bir durum olabilir.
Çocuğun okula gitmek istememesi depresyon, toplumsal fobi, dert bozuklukları, dikkat eksikliği hiperaktivite, özel öğrenme kuvvetlikleri, zeka geriliği, davranım bozukluğu üzere psikiyatrik rahatsızlıklarla da alakalı olabilir. Bu ve gibisi durumlar çoklukla yardım almayı ve psikiyatrik tedavi yahut danışmanlığı gerektirir. Tedbir alınmaması durumunda ise yaşanan ıstıraplar artarak devam eder, kronik bir hal alarak tedavide kuvvetliklere yol açar.
Birtakım hayat olayları da bir daha, çocuğun iç dünyasını derinden etkileyerek okula gitmek istememesine katkı sağlayabilir. Örneğin, anne ve babanın ayrılığı, aile içi bağlantı sıkıntıları, öğretmenle yahut arkadaşlarla olan sıkıntılar, meskende şiddet içerikli davranışların varlığı yahut meskene yeni bir kardeşin gelmesi sebepler içinde sayılabilir. Bu niçinle çocuğun büyüdüğü aile ortamı, bakım verenler, aile büyükleri ve onlarla münasebetler araştırılmalı ve gerekli tüm bireylerden bilgi alınarak ayrıntılı bir hikaye alınmalıdır.
Ailenin olağanın üstünde olan gözetici, kollayıcı tavır ve davranışları, anne ve/veya babanın dert seviyelerinin yüksek oluşu yahut son devirde yaşadıkları bir depresyon çocuğun okula gitmek istememesinin sebepleri içinde sayılabilir. Ebeveyn, çocuğun yaşı gereği yapması gereken şeyleri dahi ‘’aman çocuğum üzülmesin’’, ‘’o yorulmasın kâfi ki’’ diyerek kendi üzerine alıyor olabilir. Sonuç olarak, çocuk sıkıntı durumlarla nasıl başa çıkacağı, yalnız kaldığında nasıl davranacağı üzere konularda problem yaşar ve nasıl başa çıkacağını öğrenemez. Adeta sudan çıkmış balık üzere ‘ya tökezler’ ya da ‘tökezlememek için geri vitese takar’ YANİ KAÇAR ve KAÇINIR. En nihayetinde ise, kendine olan itimadı azalır. esasen kendine inancı fazla olmayan ve çoklukla de desteklemeye ve motive edilmeye muhtaçlığı olan bir çocuksa durum biraz daha sıkıntı ve önemli olabilir.
Okul Korkusu Nedir?
Ne yapmak yahut nasıl davranmak gerekir?
Çocuğu okula gitmek istemeyen bir ailenin evvela çocuğuna karşı anlayışlı ve hoşgörülü olması gerekir. *Aile çocuğuna sakin bir biçimde neler hissettiği, neler düşündüğü yahut neyin olmasından korktuğu üzere soruları sormalı ve çocuğu rahatsız edebileceğini düşündüğü noktaları (mesela; okulu, arkadaşları vb.) dikkatlice gözden geçirmelidir. *Zorlama, tehdit yahut pazarlık üzere metotlara mutlaka başvurulmamalıdır. Bu şekil teknikler istenmeyen davranışın daha da yerleşmesi ve kronik bir hal almasına niye olabilir.
*Tüm bunların yanında, okula gitme konusunda istikrarlı bir tavır sergilenmeli ve okula gitmenin isteğe bağlı bir durum olmadığı vurgulanmalıdır.
*Eğer ki, çocuğun okula gitme konusunda ki isteksizliği süreklilik gösteriyor ve ailenin bu bahiste ki eforları yetersiz kalıyorsa, profesyonel bir yardım alınması gerekir. Zira ‘’nasıl olsa geçer’’ formunda ki bir niyet, sorunun fark edilmesini önleyerek çocuğu erken teşhis ve tedavi talihinden yoksun bırakacaktır.
Okumaya devam et...
Çocukların farklı sebeplerle okula gitmek istemediğini sık sık duyarız ve bu durum ekseriyetle olağan kabul edilir. Okula gittikten kısa bir süre daha sonra da tabiatıyla kaybolur. Ancak kimi vakit çocuğun okula gitmek istememesi süreklilik arz eder ve kendi kendinize uyguladığınız prosedürler ile bir yere varamazsınız.
Çocukların okula gitmek istememesinin sebepleri nelerdir?
Çocukların okula gitmek istememesinin farklı sebepleri olabilir. ‘Ayrılık kaygısı’ dediğimiz durum bu sebeplerin başında gelir. Çocuk anne, baba yahut bakım veren bireyden ayrılmakta zorlanır. Bacaklarına yapışıp ağlayabilir, okula gitmek istemediğini tekraren söyler, sızlanır yahut bağırıp çağırabilir. Okula gitmemek için karın ağrısı, bulantı, baş ağrısı üzere sebepleri öne sürer. Bilhassa birinci kez okula başlayan çocuklarda sık görülen bir durumdur. Olağan kabul edilebilir, ama uzun bir müddetdir devam ediyorsa, belirtiler ve çocuğun yaşadığı problemler şiddetli ise, okula gittikten daha sonra da devam ediyorsa takip etmek ve gereğinde uzman bir bireyden yardım almakta yarar vardır. Uzamış ve giderek artıyor olması önemli ve acil bir durum olabilir.
Çocuğun okula gitmek istememesi depresyon, toplumsal fobi, dert bozuklukları, dikkat eksikliği hiperaktivite, özel öğrenme kuvvetlikleri, zeka geriliği, davranım bozukluğu üzere psikiyatrik rahatsızlıklarla da alakalı olabilir. Bu ve gibisi durumlar çoklukla yardım almayı ve psikiyatrik tedavi yahut danışmanlığı gerektirir. Tedbir alınmaması durumunda ise yaşanan ıstıraplar artarak devam eder, kronik bir hal alarak tedavide kuvvetliklere yol açar.
Birtakım hayat olayları da bir daha, çocuğun iç dünyasını derinden etkileyerek okula gitmek istememesine katkı sağlayabilir. Örneğin, anne ve babanın ayrılığı, aile içi bağlantı sıkıntıları, öğretmenle yahut arkadaşlarla olan sıkıntılar, meskende şiddet içerikli davranışların varlığı yahut meskene yeni bir kardeşin gelmesi sebepler içinde sayılabilir. Bu niçinle çocuğun büyüdüğü aile ortamı, bakım verenler, aile büyükleri ve onlarla münasebetler araştırılmalı ve gerekli tüm bireylerden bilgi alınarak ayrıntılı bir hikaye alınmalıdır.
Ailenin olağanın üstünde olan gözetici, kollayıcı tavır ve davranışları, anne ve/veya babanın dert seviyelerinin yüksek oluşu yahut son devirde yaşadıkları bir depresyon çocuğun okula gitmek istememesinin sebepleri içinde sayılabilir. Ebeveyn, çocuğun yaşı gereği yapması gereken şeyleri dahi ‘’aman çocuğum üzülmesin’’, ‘’o yorulmasın kâfi ki’’ diyerek kendi üzerine alıyor olabilir. Sonuç olarak, çocuk sıkıntı durumlarla nasıl başa çıkacağı, yalnız kaldığında nasıl davranacağı üzere konularda problem yaşar ve nasıl başa çıkacağını öğrenemez. Adeta sudan çıkmış balık üzere ‘ya tökezler’ ya da ‘tökezlememek için geri vitese takar’ YANİ KAÇAR ve KAÇINIR. En nihayetinde ise, kendine olan itimadı azalır. esasen kendine inancı fazla olmayan ve çoklukla de desteklemeye ve motive edilmeye muhtaçlığı olan bir çocuksa durum biraz daha sıkıntı ve önemli olabilir.
Okul Korkusu Nedir?
Ne yapmak yahut nasıl davranmak gerekir?
Çocuğu okula gitmek istemeyen bir ailenin evvela çocuğuna karşı anlayışlı ve hoşgörülü olması gerekir. *Aile çocuğuna sakin bir biçimde neler hissettiği, neler düşündüğü yahut neyin olmasından korktuğu üzere soruları sormalı ve çocuğu rahatsız edebileceğini düşündüğü noktaları (mesela; okulu, arkadaşları vb.) dikkatlice gözden geçirmelidir. *Zorlama, tehdit yahut pazarlık üzere metotlara mutlaka başvurulmamalıdır. Bu şekil teknikler istenmeyen davranışın daha da yerleşmesi ve kronik bir hal almasına niye olabilir.
*Tüm bunların yanında, okula gitme konusunda istikrarlı bir tavır sergilenmeli ve okula gitmenin isteğe bağlı bir durum olmadığı vurgulanmalıdır.
*Eğer ki, çocuğun okula gitme konusunda ki isteksizliği süreklilik gösteriyor ve ailenin bu bahiste ki eforları yetersiz kalıyorsa, profesyonel bir yardım alınması gerekir. Zira ‘’nasıl olsa geçer’’ formunda ki bir niyet, sorunun fark edilmesini önleyerek çocuğu erken teşhis ve tedavi talihinden yoksun bırakacaktır.
Okumaya devam et...